Ne yapalım yani mevsim kışsa? Vazgeçmedik ki gönlümüzdeki bahardan ..bugün

Ne çok şey sığdırır insan o küçücük kalbine.. yumruk sıkımı kadar yere nasıl alır dünyaları, dağları, okyanusları, içinde yaşattıklarını nasıl yerleştirip istifler üst üste.. karışmaz hiçbiri, bıçak gibi keser acı, mutluluk, sevinç, gözyaşı; aynı zamanda eş birbirine.. ve her birinin yeri bellidir, izlidir, gizlidir durdukları yerde.. koyamazsın başka başka şeyler üzerlerine..

Yaşanmışlıklar sinmiştir, hafiften bir sıva, boya üstüne boya, bir de incecik cila; kapattı sanmıştır.. kabuk kabuk atar sonra, hem de birbirine yapışa yapışa.. en dipte kalan ilk baştaki renk çıkar ortaya meydan okur gibi sonraya.. güz yaprakları gibi dökülen umuda inat, içinde bir çocuk bas bas bağırır hayata.. duvarları açtır çünkü boyaya; emdikçe emer, zaman her defasında yeni bir astar çeker.. dikili tek bir taş kalana, kuru bir dal olana kadar bu böyle sürer gider..

Zordur hayat; yorar.. hassastır duygu; koyar.. en onulmaz an, yetti artık almaz dediği kalp, nice köşeler odalar açar.. kimseye kaldıramayacağı yükü vermez hayat, altında kıvranır da; yine yüzünü döner sabaha.. günebakan çiçekleri gibi boynunu eğer, başını uzatır güneşe.. ne mevsimler gelir geçer, ne çok şey başlar biter.. ne geçmiş ne gelecek, ne kalış ne ayrılış, ne minnet ne yakarış tutar içinde..

Sevinç üzüntü, korku cesaret, heyecan endişe.. bence insan kalbi; içinde koca bir dünyayı barındıran olağanüstü bir şey yeryüzünde..​

Herkesle yola çıkılmaz ,

Ya yolu bal eder hiç bitmesin ister insan ,

Ya zehir eder nereden çıktım dedirtir insana. .

Aynı yolda yaren olmak başka

Yara olmak başka ….

Sorun ise şu ki ,

Yaren mi yara mı olduğunu

Yolda öğreniyor insan..!​

Bana benzeyenlerden,benim düşündüklerimi söyleyen,benim gibi hareket edenlerden hep korkarım...çok yaklaşmam onlara insanoğlu arayış içindedir, inandıklarının arkasından koşuşturur...koşudan sonra netice yanlışlıksa, bu sana tecrübe olarak geri döner...acılıdır biraz ama iyidir iyi hayatımda öyle büyük hatalar yapmadım.

Her büyük hatanın ardında bir "gaza geliş" vardır ve ben eminim ki bana benzeyen kaynaklardan aldığım bilgilerle, inanışlarla fena gaza gelebilirim...bu yüzden çok temkinli yaklaşırım ben gibisine...hayal gibi yaşanır bu inanışla günler,güçlü hissettirir kendini..​

Ne garip. Ne tarz ile olursa olsun çok şey paylaştığım, belirgin bir yoğunlukla hayatıma girmiş hiç kimseyi tamamen hayatımdan çıkaramamışım, hatırası olan kimseyi silememişim. Kimisiyle az kimisiyle çok görüşmüşüm, kimiyle zayıf kimiyle güçlü bağları hep örmüşüm.

Sanki herkes bana zamandan yadigâr. Belki kadere fazlasıyla inanıyorum ve kimsenin basit bir tesadüf olduğunu düşünmüyor ve kimsenin buharlaşıp gitmesine izin veremiyorum.

Kimsenin yaşarken benim için artık var-yok bir hayalet ya da kayıp insan gibi olmasını kabullenmiyorum.

Bunu kolayca yapanlara da hayret ediyorum.​

Kimse kimseye hikâye anlatmasın.

Zaten herkesin kendine öz bi hikâyesi var.

Ve herkes iyi bir yazar güzel bir oyuncu..​

Üstüne yük olan her şey ve herkes gittiğinde ve sahipsiz eşyalar sahibi olmaktan vazgeçtiğinde, hafiflemeyle birlikte bir gülümseme beliriyor yüzünde.

Yani bir umutsuzluk değil kurtuluş hikayesidir insanın gerçekten yaşamayı öğrenirken çektiği sıkıntılar...​

Sözde herkes seviyor

Sözde herkes kusursuz

Sözü herkes çok iyi,

Sözde herkes güvenilir

Peki ya özde?

Neyse o da kaldı sözde….!

~

Keyifli Huzurlu Güzel Bir Akşam Olması Dileğiyle...​

Bir incelik gösterin, incinmesin yüreğim…​

Yeterince iyi olmak için kimsenin sevgisine veya onayına ihtiyacım yok.

Biri seni reddettiğinde veya yargıladığında bu aslında seninle ilgili değil. Sorun onların özgüvensizliği, sınırları ve ihtiyaçlarıdır ve sen hiçbirini benimsemek zorunda değilsin.!

Değerin başkaların seni kabul etmesine bağlı değil, kendi özünde. Varsın ve bu yüzden önemlisin.

Duygularını ve düşüncelerini konuşturmaya, kendini savunmaya, kendin olmanın yeterli olduğu gerçeğine tutunmaya ve aksini hissettiren herkesi hayatından çıkarmaya hakkın var.​

Sende olmasaydın Eylül

Ne yazacaktı bunca şair.. ​

Atın beni denizlere

Yalan dünya size kalsın...​