“Keşke birbirimize daha çok “iyi ki varsın”, “iyi ki hayatıma bir noktada dahil oldun”, “iyi ki benim ihtiyaçlarımı gördün, giderdin”, “iyi ki büyümeme, gelişmeme destek oldun”, “iyi ki tam ihtiyaç duyduğum anda oradaydın”, “iyi ki…” desek.. Hani laf olsun diye sosyal medyada olan ‘iyikim’ gibi değil, gerçekten, hissederek ve anlatarak “iyi ki” desek..
O insanlar artık hayatımızda olsalar da olmasalar da kendimizi bir borcun altında hissetmeden, sadece saf bir minnet duygusu hissedebilsek.. Ama çoğu zaman öfkemize, hayal kırıklığımıza, gururumuza yenilip hiçbir şey söylememeyi, minnet duygusundan hiç bahsetmemeyi, sadece kötüyü hatırlamayı tercih ediyoruz.
İlişkideyken de sonrasında da hatalara odaklanmak iyiye odaklanmaktan daha kolay. Halbuki minnet bize iyi gelen bir duygu. Keşke bunu bilsek ve daha çok hissetsek.
