Geçmişten, bugüne gelen bir şey kalmamış ceplerimde. Oysa cebimde bir dünya saklıydı. Ne oldu benim dünyama? Sakız, çikolata kâğıtlarına, fındık fıstık kabuklarına, karalanmış resimlere, tutulmuş notlara....Ne oldu?
Aynadaki yüzü yerleri süpüren küçük kız çocuğuna bakıyorum. Cepleri bomboş. Rüzgarda savruldu savrulacak. Ona bu kadar yüklenmek istemiyorum.
Fısıldıyorum: "Yoksa cebimde eli olan bir başkası mı var?"