- Katılım
- 4 yıl 1 ay 27 gün
- Mesajlar
- 5,542
- Tepkime puanı
- 1,102
- Yaş
- 28
- Konum
- İzmir/35
- Memleket
- İzmir
- Meslek
- Grafiker
- Cinsiyet
- Medeni Hal
Soğuğa ve kötü hava koşullarına dayanıklı olan vişne ağacının kökeni Hazar Denizi ile Kuzey Anadolu Dağları arasıdır. Yaz aylarının tatlı-ekşi tadıyla sevilen meyvlerinden olan vişne soğuk iklimleri seven bir ağaçtır. Birçok toprak tipinde yetiştirilebilir.
İklim Özellikleri
Köken olarak Kuzey Anadolu topraklarına bağlı olduğundan bu bölgedeki iklim tipine uygun yerlerde daha yüksek verim alınır. Odunsu kısımları -40 dereceye kadar dayanabilir. Bu özelliği ile soğuktan etkilenmez. Bitkinin verimini artırabilmek için kış soğuğunu iyi alması gerekir. Yetiştirildiği bölgede 7 derecenin altındaki süre yıllık 1100-1700 saat arası olmalıdır. Bu, bitkinin bünyesindeki böceklenmeleri, parazitlenmeleri yok eder. Ancak çiçeklenme döneminde vişnenin düşük sıcaklıkları görmesi çiçeklerini döker. Tomurcuk halindeki vişneler -2 dereceye dayanırken tomurcuk çiçeğe dönüştüğünde bu sıcaklık düzeyi çiçeği zedeler ve döker.
Yıllık 400-600 mm yağış alan yerlerde vişneyi sulamaya gerek yoktur. Ancak vişne yaz kuraklığının olduğu bir bölgede yetiştiriliyorsa yazları az miktarda sulanmalıdır. Vişne için yağışın yıl içinde dengeli dağıldığı iklim uygundur.
Toprak
Vişnenin en uygun toprağı su tutuculuğu iyi olan ancak taban suyu seviyesi yüksek olmayan topraklardır. Kuru ve iyi drene edilmemiş topraklarda vişnenin meyvesi az ve küçük olur. Bu tip topraklarda vişne dalları seyrek olur. Dallarda yapraklanma azalır. Benzeri şekilde taban suyu seviyesi çok yüksek olursa bu durumda vişne kuraklığa ve soğuğa dayanaksız hale gelir. Taban suyu seviyesi yüksek olduğunda yüzeye yakın köklenme yapar. Köklenmenin yüzeyde olması durumunda suya ulaşamayan bitki yağışsız dönemlerde meyveleri dökebilir.
Budama, Gübreleme ve Ekim
Vişnelerde en uygun budama modifiye lider budamadır. Bu budamada ana bir dal seçilir. O dal bitkide çatıyı oluşturacak şekilde büyür ve gelişir. Ana dala çatı oluşturmada kolaylık sağlaması için birkaç yan dal ile bitki top şekline getirilir.
Vişnelerde gübreleme ana maddesi yanmış çiftlik gübresidir. İki yılda bir dekara 2-3 ton olacak şekilde çiftlik gübresi verilmelidir. Bunun dışında toprak ve yaprak analizi raporlarına göre bitkiye inorganik gübre verilir.
Kütahya ve montmorency türleri başlıca iki vişne türüdür. Bahçede bu ikisinin de bulunması alınan verimi artırır.
İklim Özellikleri
Köken olarak Kuzey Anadolu topraklarına bağlı olduğundan bu bölgedeki iklim tipine uygun yerlerde daha yüksek verim alınır. Odunsu kısımları -40 dereceye kadar dayanabilir. Bu özelliği ile soğuktan etkilenmez. Bitkinin verimini artırabilmek için kış soğuğunu iyi alması gerekir. Yetiştirildiği bölgede 7 derecenin altındaki süre yıllık 1100-1700 saat arası olmalıdır. Bu, bitkinin bünyesindeki böceklenmeleri, parazitlenmeleri yok eder. Ancak çiçeklenme döneminde vişnenin düşük sıcaklıkları görmesi çiçeklerini döker. Tomurcuk halindeki vişneler -2 dereceye dayanırken tomurcuk çiçeğe dönüştüğünde bu sıcaklık düzeyi çiçeği zedeler ve döker.
Yıllık 400-600 mm yağış alan yerlerde vişneyi sulamaya gerek yoktur. Ancak vişne yaz kuraklığının olduğu bir bölgede yetiştiriliyorsa yazları az miktarda sulanmalıdır. Vişne için yağışın yıl içinde dengeli dağıldığı iklim uygundur.
Toprak
Vişnenin en uygun toprağı su tutuculuğu iyi olan ancak taban suyu seviyesi yüksek olmayan topraklardır. Kuru ve iyi drene edilmemiş topraklarda vişnenin meyvesi az ve küçük olur. Bu tip topraklarda vişne dalları seyrek olur. Dallarda yapraklanma azalır. Benzeri şekilde taban suyu seviyesi çok yüksek olursa bu durumda vişne kuraklığa ve soğuğa dayanaksız hale gelir. Taban suyu seviyesi yüksek olduğunda yüzeye yakın köklenme yapar. Köklenmenin yüzeyde olması durumunda suya ulaşamayan bitki yağışsız dönemlerde meyveleri dökebilir.
Budama, Gübreleme ve Ekim
Vişnelerde en uygun budama modifiye lider budamadır. Bu budamada ana bir dal seçilir. O dal bitkide çatıyı oluşturacak şekilde büyür ve gelişir. Ana dala çatı oluşturmada kolaylık sağlaması için birkaç yan dal ile bitki top şekline getirilir.
Vişnelerde gübreleme ana maddesi yanmış çiftlik gübresidir. İki yılda bir dekara 2-3 ton olacak şekilde çiftlik gübresi verilmelidir. Bunun dışında toprak ve yaprak analizi raporlarına göre bitkiye inorganik gübre verilir.
Kütahya ve montmorency türleri başlıca iki vişne türüdür. Bahçede bu ikisinin de bulunması alınan verimi artırır.
