Kendimi bildim bileli eski zamanların zorluklarına, o zorlukların sonunda elde edilen neticelere, şarkılarından plakların cızırtısına, az, öz ve sade her şeyine tanımlanamaz bir çekim ve sevgi besliyor olsam bile “her şey eskide güzeldi.” anlayışına ve sitemine de kendimi bildim bileli karşıyım.
Benim fikrime göre herkesin dünyaya geliş yerinde, zamanında bir gerekçe vardır ve insan dünyaya geliş amacını bulduktan sonra işe yarar hale gelir. Aynı zamanda huzurunu ve dinginliğini bulur, neşesini bulur. Daima eskilerin özlemini çekmek, daima yaşanmış bir tarihin bize hatıra kalan güzel anlarına özlem duyup, “ne varsa eskide vardı, artık o da yok
.” demek için mi? doğruluğu, iyiliği ve güzelliği yayamayacaksak yanlışı, kötülüğü ve çirkinliği eleştirecek hakkımız olduğunu sanmıyorum
. Bozuk plak olduğumuzu hiç sanmıyorum.
Yine de havası mı, ulaşılmazlıkları mı bilinmez, eskinin insanının nazikliğini, hatır bilirliğini, kültürünü ve bunlarla birlikte kazandığı o muhteşem saygıyı bu devirde neredeyse kimsede bulamadım
. Nerede kültürlü oluşunun üstüne bilgiye hâlen aç ve buna rağmen tevazu sahibi birini görsem tutup sarılasım, ellerini öpesim gelir
. Bazı insanlar yaşama tutunmak için neredeyse elinize somut bir neden veriyor.
