Uyku yoksunluğu ve bulaşıcı yalnızlık hissi

Kaliforniya Berkeley Üniversitesinde gerçekleşen bir çalışma uyku yoksunluğu ile sosyallik duygusunda azalış arasında bağlantı kuruyor. Araştırmada, uyku yoksunluğunun sosyal aktiviteye katılım teşvik eden bölgelerin etkinliğini körelttiği gözlendi.

Laboratuvar çalışması ve sonuçları​

İlk olarak, araştırmacılar, 18 sağlıklı katılımcının normal bir gece uykusu ve uykusuz bir gecenin sosyal ve sinirsel tepkilerini test etti. Katılımcılar, nötr ifade taşıyan kendilerine doğru yürüyen bireylerin video kliplerini izlediler. Araştırmacılar, çalışmaya katılanlardan videodaki kişi çok yaklaştığında, videoyu durdurmak için bir düğmeye basmalarını istedi, böylece videodaki kişinin ne kadar yaklaşmasına izin verdikleri kaydedildi. Aynı zamanda bu görev sırasında, katılımcıların beyni fonksiyonel MRI ile tarandı. Sonuçta tahmin edildiği üzere, uykusuz katılımcılar yaklaşan kişiyi, iyi dinlendikleri zamana göre önemli ölçüde (%18-60) daha uzak bir mesafede geride tuttular. Fonksiyonel MR sonuçlarına göre, beynin potansiyel insan tehditlerini algıladığında aktive olan “yakın uzay ağı” olarak bilinen bir sinir devresinin uykusuz beyinlerde daha yüksek aktiviteye sahip olduğunu rapor edildi. Buna karşılık, beynin sosyal etkileşimi teşvik eden “zihin teorisi” ağı adı verilen bir başka devresi, uyku yoksunluğu durumunda aktivitesi azalmasına sebep oldu.

Çevrimiçi çalışma ve sonuçları​

Araştırmanın çevrimiçi bölümünde, 1.000’den fazla gözlemci, çalışma katılımcılarının sıradan görüşleri ve faaliyetleri tartıştığı video kasetlerini izledi. Gözlemciler, deneklerin uykudan mahrum bırakıldıklarından habersizdiler ve her birini ne kadar yalnız göründüklerine ve onlarla sosyal olarak etkileşim kurmak isteyip istemeyeceklerine göre derecelendirdiler. Sonuçta, gözlemciler uykusuz durumdaki çalışma katılımcılarını daha yalnız ve sosyal olarak daha az arzu edilir olarak değerlendirdiler.

Sosyal izolasyon hissi bulaşıcı​

Uyku kaybının neden olduğu yabancılaşmanın bulaşıcı olup olmadığını test etmek için araştırmacılar, gözlemcilerden araştırmaya katılanların videolarını izledikten sonra kendi yalnızlık düzeylerini derecelendirmelerini istedi. Normalde sağlıklı olan gözlemciler, yalnız olarak derecelendirdiği uykusuz kalan katılımcıların videolarını izledikten sonra kendilerinin de yalnız hissettiklerini ifade ettiler.

İyi haber: “İyi uyunan bir uyku durumu tersine çevirebiliyor”​

Son olarak, araştırmacılar sadece bir gecelik iyi veya kötü uykunun kişinin ertesi gün yalnızlık hissini etkileyip etkilemediğini araştırdı. Her kişinin yalnızlık durumu, “Ne sıklıkla başkalarından yalıtılmış hissediyorsunuz” ve “Konuşacak kimsen olmadığını mı düşünüyorsun?” gibi sorular soran standart bir anket aracılığıyla izlendi.

Araştırmacılar, bir kişinin bir geceden diğerine aldığı uyku miktarının, bir günden diğerine ne kadar yalnız ve sosyallikten uzak hissedeceğini doğru bir şekilde tahmin ettiğini buldu.

Son olarak çalışmanın yazarlarından psikoloji ve nörobilim profesörü Matthew Walker,

“Biz insanlar sosyal bir türüz. Yine de uyku yoksunluğu bizi sosyal olarak bulaşıcı hastalıklı bireylere dönüştürebilir. Ne kadar az uyursanız o kadar az sosyal etkileşimde bulunmak istersiniz. Buna karşılık, diğer insanlar da sizi sosyal olarak daha itici olarak algılarlar ve bu da yaşadığınız uyku kaybının ciddi sosyal izolasyon etkisini daha da artırır. Bu kısır döngü, yalnızlık olan halk sağlığı krizine önemli bir katkıda bulunan faktör olabilir. Sonuç olarak, gecede gerekli olan yedi ila dokuz saat uyursanız iyiye işarettir, ancak uykunuzu kısa süreliğine değiştirmeye devam ederseniz o kadar iyi olmaz. İyi haber ise sadece bir gecelik iyi uyku kendinizi daha dışa dönük ve sosyal olarak güvende hissetmenizi sağlar ve başkalarının da sizinle iletişime geçmesini kolaylaştırır.” ifadelerinde bulundu.

KAYNAK:
– Neurosciencenews. (2018). Poor Sleep Triggers Viral Loneliness and Social Rejection Neuroscience News.
– Ben Simon, E., & Walker, M. P. (2018). Sleep loss causes social withdrawal and loneliness. Nature Communications, 9(1).