Utanç çiçeği (Neoregelia carolinae), büyük bir aile pşam bromeliad cinsinin bir parçasıdır ve ortak adın (kızarmış çiçek) nereden geldiği çiçek açtığında merkezinde kırmızıya dönmenin ilginç bir yoluna sahip bölümden anlayabilirsiniz.
Menşei: Güney Amerika
İsimler: Utanç Çiçeği, Kızarmış bromeliad (yaygın adı). Neoregelia carolinae (botanik / bilimsel).
Maksimum Büyüme (yaklaşık): Yükseklik 45 cm.
Evcil hayvanlar için zehirli: Kediler, köpekler için toksik değildir
Diğer bromeliadlar gibi, doğal yağmur ormanları habitatında da ağaçlarda (epifit) veya orman tabanında su toplayan diğer türler arasında yetişir. Küçük köklerin birincil amacı, kendini desteklemek için kendini zemine ya da çevresindeki sağlam bir cisme bağlamaktır, bu yüzden ağaçlar arasında yaşarlar ve ev yapımı bir bromeliad ağacında iç mekanlarda yetiştirilebilirler.
Yeşillik: Utanç Çiçeği, dar şekilli, şerit şeklinde ve testere kenarlı yaprakların olduğu bir büyük rozete sahiptir. Bu yapraklar (yaklaşık 35 cm uzunluğa kadar büyür) üzerinde bulunan kemer tüm rozeti düzleştirir. Carolina üç renklidir, her bir yaprağın uzunluğu boyunca yeşil ve beyazımsı renkli şeritlere sahip olan bu tür içerisinde en çekici yapraklara sahip olan Utanç çiçeğidir.
Çiçeklenme: Yukarıda belirtildiği gibi, bitkinin merkezi çiçekler açılmadan önce çok derin pembemsi kırmızı bir renge dönüşecektir. Mor renkli, gösterişsiz küçük çiçekler kümesi, yılın belirli bir zamanında gerçekleşmemiş gibi görünen küçük kaseden çıkmaktadır.
Çiçek açtıktan sonra: Bitki çiçek açtıktan sonra ölmeye başlayacaktır, bu normaldir. Ana bitki, birden fazla yeni bromeliad oluşturmak için çoğaltabileceğiniz yavru üretme sürecinden geçmektedir. Yani tohum üretmekte ve sürekli bu döngüyü gerçekleştirmeye programlı olduğu için aynı rutini sürdürmektedir.
Görüntüleme: Çiçeği yetiştireceğiniz alanı parlak bir yerde, tercihen güney veya doğuya bakan bir yerde tutmaya çalışın. Bahçelerde harika bir yerdir çünkü sürekli parlaktırlar fakat iklimin uygun olduğundan emin olmalısınız.
Bakım seviyesi: Utanç Çiçeği ılık sıcaklıklar, parlak ışık ve ortalama nem seviyelerinin üzerinde iklim bekler. Bu koşulları sağlayabiliyorsanız, çiçeğin bakımı kolay olacaktır.
Işık: Parlak ışığı seven bir türdür. Gün boyunca sağlanan güneş ve gölgenin bir kombinasyonu önerilir.
Sulama: Saksıyı vazoyu damıtılmış veya yağmur kaynaklı su kullanarak ve her dört ila altı haftada bir ekleyerek sulayın. Toprak biraz nemli tutulmalı ancak su içerisinde bırakılmamalıdır.
Toprak: İyi drenajlı ve gevşek toprak karışımı uygundur. 1 kısım turba, 1 kısım kabuk ve 1 kısım kaba kum veya perlit kullanabilirsiniz.
Gübre: Bu tür çok fazla beslemeye ihtiyaç duymaz. Ayda bir kez buğulanan şişenize seyreltilmiş bir sıvı gübre (talimatlarda önerilen gücün yarısı) ekleyebilirsiniz. Aşırı besleme yaprak rengi kaybına neden olabilir.
Saksı Değişimi: Sadece kullanılan kap artık yeterince büyük değilse değiştirmeniz gerekir. Toprağı yılda bir kez yenilemek idealdir, ancak yeni toprak karışımına eklenmiş besinler varsa bir iki ay boyunca beslemeyin.
Nem: Nem seviyesinin ortalama nemin üzerinde olması tavsiye edilir. Yaz aylarında veya suni ısıtma kullanıldığında seviyeleri iyileştirmek için, yaprakları sprey ile buğulayabilir veya saksıyı nemli bir zemine yerleştirerek bir nem tepsisi yapabilirsiniz. Yaprakların kahverengileşip kuruduğunu fark ederseniz bunun nedeni kuru hava olabilir (nem eksikliği).
Yayılma: Bitki çiçeklendikten sonra ana bitki ölmeye ve yavru üretmeye başlar. Büyümek yerine daha fazla bırakır. Bu ofsetler çıkarılır ve genellikle kökleri büyütmeye başladığında veya ana bitkinin büyüklüğünün yaklaşık üçte biri kadar olduğunda ana bitkilere mümkün olduğunca yakın kesilerek yeni bitkiler oluşturmak için kullanılır.
Menşei: Güney Amerika
İsimler: Utanç Çiçeği, Kızarmış bromeliad (yaygın adı). Neoregelia carolinae (botanik / bilimsel).
Maksimum Büyüme (yaklaşık): Yükseklik 45 cm.
Evcil hayvanlar için zehirli: Kediler, köpekler için toksik değildir
Utanç Çiçeği İklim Nem Gibi Beklentileri ve Dikkat Edilmesi Gerekenler
Brezilya’ya özgü bu “neoreglia cinsinden” bromeliad, bu cins içeride en yaygın olarak yetiştirilen türlerden biridir ve en popüler çeşitlilik üç renktir. Bunlar ayrıca 13 ila 27 derece arasındaki iklimlerde açık havada yetiştirilmektedir.Diğer bromeliadlar gibi, doğal yağmur ormanları habitatında da ağaçlarda (epifit) veya orman tabanında su toplayan diğer türler arasında yetişir. Küçük köklerin birincil amacı, kendini desteklemek için kendini zemine ya da çevresindeki sağlam bir cisme bağlamaktır, bu yüzden ağaçlar arasında yaşarlar ve ev yapımı bir bromeliad ağacında iç mekanlarda yetiştirilebilirler.
Yeşillik: Utanç Çiçeği, dar şekilli, şerit şeklinde ve testere kenarlı yaprakların olduğu bir büyük rozete sahiptir. Bu yapraklar (yaklaşık 35 cm uzunluğa kadar büyür) üzerinde bulunan kemer tüm rozeti düzleştirir. Carolina üç renklidir, her bir yaprağın uzunluğu boyunca yeşil ve beyazımsı renkli şeritlere sahip olan bu tür içerisinde en çekici yapraklara sahip olan Utanç çiçeğidir.
Çiçeklenme: Yukarıda belirtildiği gibi, bitkinin merkezi çiçekler açılmadan önce çok derin pembemsi kırmızı bir renge dönüşecektir. Mor renkli, gösterişsiz küçük çiçekler kümesi, yılın belirli bir zamanında gerçekleşmemiş gibi görünen küçük kaseden çıkmaktadır.
Çiçek açtıktan sonra: Bitki çiçek açtıktan sonra ölmeye başlayacaktır, bu normaldir. Ana bitki, birden fazla yeni bromeliad oluşturmak için çoğaltabileceğiniz yavru üretme sürecinden geçmektedir. Yani tohum üretmekte ve sürekli bu döngüyü gerçekleştirmeye programlı olduğu için aynı rutini sürdürmektedir.
Görüntüleme: Çiçeği yetiştireceğiniz alanı parlak bir yerde, tercihen güney veya doğuya bakan bir yerde tutmaya çalışın. Bahçelerde harika bir yerdir çünkü sürekli parlaktırlar fakat iklimin uygun olduğundan emin olmalısınız.
Bakım seviyesi: Utanç Çiçeği ılık sıcaklıklar, parlak ışık ve ortalama nem seviyelerinin üzerinde iklim bekler. Bu koşulları sağlayabiliyorsanız, çiçeğin bakımı kolay olacaktır.
Utanç Çiçeği Bakımı
Sıcaklık: 18 ila 27ºC arasındaki ortalama sıcaklıklarda veya biraz daha üzerinde yaşayabilir fakat 13ºC’den daha düşük ortam sıcaklıklarında hayatta kalma şansı çok düşük olacaktır.Işık: Parlak ışığı seven bir türdür. Gün boyunca sağlanan güneş ve gölgenin bir kombinasyonu önerilir.
Sulama: Saksıyı vazoyu damıtılmış veya yağmur kaynaklı su kullanarak ve her dört ila altı haftada bir ekleyerek sulayın. Toprak biraz nemli tutulmalı ancak su içerisinde bırakılmamalıdır.
Toprak: İyi drenajlı ve gevşek toprak karışımı uygundur. 1 kısım turba, 1 kısım kabuk ve 1 kısım kaba kum veya perlit kullanabilirsiniz.
Gübre: Bu tür çok fazla beslemeye ihtiyaç duymaz. Ayda bir kez buğulanan şişenize seyreltilmiş bir sıvı gübre (talimatlarda önerilen gücün yarısı) ekleyebilirsiniz. Aşırı besleme yaprak rengi kaybına neden olabilir.
Saksı Değişimi: Sadece kullanılan kap artık yeterince büyük değilse değiştirmeniz gerekir. Toprağı yılda bir kez yenilemek idealdir, ancak yeni toprak karışımına eklenmiş besinler varsa bir iki ay boyunca beslemeyin.
Nem: Nem seviyesinin ortalama nemin üzerinde olması tavsiye edilir. Yaz aylarında veya suni ısıtma kullanıldığında seviyeleri iyileştirmek için, yaprakları sprey ile buğulayabilir veya saksıyı nemli bir zemine yerleştirerek bir nem tepsisi yapabilirsiniz. Yaprakların kahverengileşip kuruduğunu fark ederseniz bunun nedeni kuru hava olabilir (nem eksikliği).
Yayılma: Bitki çiçeklendikten sonra ana bitki ölmeye ve yavru üretmeye başlar. Büyümek yerine daha fazla bırakır. Bu ofsetler çıkarılır ve genellikle kökleri büyütmeye başladığında veya ana bitkinin büyüklüğünün yaklaşık üçte biri kadar olduğunda ana bitkilere mümkün olduğunca yakın kesilerek yeni bitkiler oluşturmak için kullanılır.
