Allah Azze ve Celle’nin yarattığı kâinatın her bir zerresi O’nun kudretine, ilmine ve letafetine şahitlik yapmaktadır. Bitkiler ve hayvanlar alemindeki her bir tür yaratılış mucizelerini sergilemektedir. Bütün bu sistemleri incelediğimizde Allah’a olan hayranlığımız ve bağlılığımız daha da artmaktadır. Üstelik mahlûkata hikmet nazarıyla bakabilen temiz akıl sahipleri görecektir ki Allah azze ve celle, yaratıklarıyla tüm insanlara bir takım mesajlar da vermektedir.
Ayeti kerimelerde “Rabbimiz! Sen bunları boşuna yaratmadın. (Âl-i İmrân, 190)” “Bu misalleri insanlara tefekkür etsinler diye veriyoruz.” (el-Haşr, 21) buyrularak insanlar, düşünmeye sevk edilmektedir
Kışın donarak hayati fonksiyonlarını kaybeden ve içinde bulunan bir kaç organizmanın hareketlenmesiyle canlanan Alaska kurbağası, bugün gücünü kaybetmiş, adeta ölü halde bulunan ümmeti Muhammed’in halini özetleyen çarpıcı misallerden sadece biridir.
Gelin Alaska kurbağası ile bugün ümmetin içinde bulunduğu hal arasındaki benzerliği hep birlikte tefekkür edelim!
Bir hayvan düşünün; kalbi dahil bütün uzuvları dıştan içe doğru donan ve hiçbir hayat belirtisi göstermeyen, sıcaklıkların yükselmesiyle de içten dışa doğru çözünen ve hayatına kaldığı yerden devam eden.
Amerika’nın kuzeyinde Alaska ve Kanada’da da yaşayan bilimsel adı Rana Sylvatica olan Alaska Ağaç Kurbağaları kışı bambaşka geçiriyor. Bu kurbağalar ilginç bir şekilde kış mevsimi süresince birkaç defa donma-erime döngüsü içerisine girip çıkıyorlar.
Alaska Ağaç Kurbağasının donma toleransı, biyologlar tarafından oldukça dikkat çekmektedir. Yapılan araştırmalara göre dondurucu soğukla karşılaşan bu kurbağaların vücutlarındaki suyun %65’inden fazlası tamamen donmaktadır. Fakat hiçbir hayat belirtisi görülmeyen donma haline rağmen dört haftaya kadar hayatta kalabilirler. Kış yaklaşırken, ağaç kurbağaları kendilerini karadaki sığ bir yuvaya gömerler. Kurbağayı ve üstüne düşen karı örten yaprak çöpleri, soğuğa karşı çok az bir yalıtım sağlarlar. Aslında, hayvanın kısa sürede donacağı kadar az izolasyon vardır. Fakat birçok canlı, donmaya karşı bir miktar direnç gösterse de Alaska Ağaç Kurbağalarının düzeyine pek az hayvan erişebilmektedir.
Bu mekanizma öyle uç boyutlardadır ki, kurbağalar bazı zamanlarda günlerce, hatta haftalarca hiç nefes almazlar, kalpleri de atmaz. Kurbağanın derisini, karnını ve kas liflerini kaplayan buz sebebiyle kan dolaşımı tamamen durur. Hatta aort damarı kesildiğinde bile kanama olmaz, hatta yere düşseler kırılacak halde oluyorlar. Bu süreçte, kurbağanın kalp ve diğer hayati organları soluk bir renkte, kol ve bacakları sert, gözleri ise puslu bir hâl almaktadır.
Kanlarında bulunan özel bir protein (nucleating proteins) kandaki suyun donmasını sağlıyor. Oluşan buzlar kurbağaların hücrelerindeki suyun yaklaşık %70’ini emiyor. Bu sırada kurbağanın karaciğeri çok miktarda glikoz (bir çeşit şeker) salgılamaya başlıyor. Salgılanan glikoz, boşalan hücreleri doldurarak onlara destek oluyor. Oluşan şekerli sıvı hücrelerden daha fazla su çekilmesine engel oluyor, çünkü suyun tamamının boşalması kurbağaların sonu demek. Aslında hücrelerin içi hiçbir zaman donmuyor, sadece hücrelerin dışındaki su donuyor. Suyunu kaybeden hücreler büzülüyor ve içleri yoğun kıvamlı, şekerli sıvı ile doluyor, bu da dokuların donma noktasını düşürüyor
Sıcaklığın yükselmesiyle ve buzların erimeye başlamasıyla dıştan içe doğru donan kurbağaların vücudu da içten dışa doğru çözünmeye başlıyor. Su yavaş yavaş hücrelere geri dönüyor ve kalbin yeniden atmaya başlamasıyla birlikte kan dolaşımı ve sonrasında nefes alıp verme başlıyor. Bu şekilde yaşamsal faaliyetlerine geri dönen kurbağalar neredeyse 1 gün içinde hareketlenerek hayatlarına kaldıkları yerden devam ediyorlar.
İşte ümmeti Muhammed’de birinci cihan harbinden sonra adeta buz kesildi. İnsanlığa öncülük etme işlevini kaybederek canlılığını yitirdi. Ne islam aleminin gözünde ne de dünya konjonktüründe ağırlığı kalmadı.
Ancak birkaç organizmanın yeniden harekete geçmesiyle canlanan Alaska kurbağası misalinde olduğu gibi, bugün de dünya üzerinde bulunan İslami hareketlerin faaliyete geçmesiyle ümmeti Muhammed’de canlanıyor.
Allah azze ve celle’nin bahar mevsimini yaratmasıyla havalar ısınıyor ve ümmetin kalbi yeniden atmaya başlıyor. Allah hiç bir dönemde islami hareketleri tamamen bitirmiyor, içlerinde daima ümmeti yeniden canlandıracak organizmalar yaratıyor. “Ümmetimden bir taife kıyamete kadar cihad etmeye devam edecek “ hadisinde buyrulduğu üzere hiç bir dönemde islami hareketlerin yok olmasına müsaade etmiyor.
Küçük ama etkisi oldukça büyük organizmalar bize şunu öğretiyor;
Ey islam davetçileri ümitvar olunuz! Yaptığınız vazifenin farkında olunuz! Tebliğ ve davet çalışmalarını küçümsemeden yola devam ediniz. Sizin Küçük olarak nitelendirdiğiniz her bir faaliyet koskoca ümmetin dirilişine vesile olacak unutmayınız!
Buza dönmüş ümmeti yeniden canlandıracak organizmalardan olma duasıyla, vesselam