Beni lisedeyken okulun ülkü ocak başkanı,sorumlusu yapmışlardı. Haberim bile yoktu. Başkanım diye selam veren 3 4 kişi olunca birini çevirmiştim ne başkanı diye. Onlar söylemişti. Sonra aslını öğrenmiştim. Abim kadar sevdiğim birisi vardı o benden sonra o olacak demiş. O mezun olunca onu duyanlar bana başkan demeye başlamışlardı. Sonra yardımcım varmış Ona dedim sen ol ben ocağın yerini bilmem. Öyle devretmiştim. Ocağa hiç gitmemiştim. Sonra pes attığımız bir yer vardı. Orayı işleten adam ile o abiyi denk gelip gördüm. Öğrendik ki o dönemki ilçenin ülkü ocak başkanı o adammış.  Papağanı vardı. İstilal marşını okuyup,Ozan Arif şarkıları söylerdi.