- Katılım
- 2 yıl 2 ay
- Mesajlar
- 220
- Tepkime puanı
- 115
- Konum
- Kreşlitepe
- İsim
- Mirza
- Memleket
- Sağanağın hemen sonu
- Meslek
- Basımcı
- Cinsiyet
- Medeni Hal
Ukrayna'nın askerden ve Nazizm'den arındırılması" amacıyla başlattığı Askeri Operasyonun aslında bir geçmişi var. Bu meseleyi daha da derin bir şekilde incelemek için târihin tozlu sayfalarını ziyâret etmemiz gerekiyor.
1991'de Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından, Ukrayna ve Rusya yakın bağlarını korumaya devam etmişti. 1994 yılında, Ukrayna nükleer cephaneliğini terk etmeyi kabul eden Rusya, Birleşik Krallık ve ABD, Ukrayna'nın toprak bütünlüğüne veya siyasi bağımsızlığına yönelik tehditlere veya güç kullanımına karşı bir güvence vermeyi taahhüt etmişti. 2021'in başlarında, Rusya devlet başkanı Vladimir Putin, 1997 sonrası NATO genişlemesini ülkesinin güvenliğine yönelik bir tehdit olarak eleştirmesi ve Ukrayna'nın askerî ittifaka katılmasının yasal olarak yasaklanmasını talep etmesi fitili ateşleyen unsurlar arasındaydı.
1991'den beri tanınan bağımsız bir ülke olmasına rağmen, eski bir SSCB kurucu Cumhuriyeti olarak Ukrayna, Rusya liderliği tarafından etki alanının bir parçası olarak algılanmıştı. 2008'de Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, Ukrayna'nın Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'ne (NATO) katılımına karşı çıktı.2009 yılında, Rumen analist Lulian Chifu ve ortak yazarları, Ukrayna ile ilgili olarak Rusya'nın Brejnev Doktrini'nin güncellenmiş bir versiyonunu izlediğini belirttiler. Bu, Ukrayna'nın egemenliğinin, 1980'lerin sonlarında ve 1990'ların başlarında Sovyet nüfuz alanının çöküşünden önceki Varşova Paktı üye devletlerinin egemenliğinden daha büyük olamayacağını belirtir. Bu görüş, Rusya'nın 1990'ların başında Batı'yı yatıştırma eylemlerinin, Rusya sınırı boyunca NATO genişlemesi olmadan Batı'dan karşılıklı olarak karşılanması gerektiği varsayımı üzerine inşa edilmişti.
Velhâsıl Kelâm, Kurulmuş Dünya düzeninde Güçlü-Güçsüz denkleminde istekler doğrultusunda olaylar işgâle kadar geldi. Savaş hukukunu ve etik etkenleri göz ardı eden Rusya, başka bölgelerde gerçekleştirdiği acımasız ve sınıf ayırmaksızın sürdürdüğü işgâlleri ile üstünlük ve baskısını hissettirmeye devam ediyor. Bunun en büyük etkisini de NATO ve Avrupa Birliği Ülkeleri görmekte. Nitekim ilerleyen zamanlarda ve yıllarda Rusya'nın süper güç ekseninde kendi yolunu çizmeye devam etmesi, diğer ülkeler için risk teşkil etmekte.
1991'de Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından, Ukrayna ve Rusya yakın bağlarını korumaya devam etmişti. 1994 yılında, Ukrayna nükleer cephaneliğini terk etmeyi kabul eden Rusya, Birleşik Krallık ve ABD, Ukrayna'nın toprak bütünlüğüne veya siyasi bağımsızlığına yönelik tehditlere veya güç kullanımına karşı bir güvence vermeyi taahhüt etmişti. 2021'in başlarında, Rusya devlet başkanı Vladimir Putin, 1997 sonrası NATO genişlemesini ülkesinin güvenliğine yönelik bir tehdit olarak eleştirmesi ve Ukrayna'nın askerî ittifaka katılmasının yasal olarak yasaklanmasını talep etmesi fitili ateşleyen unsurlar arasındaydı.
1991'den beri tanınan bağımsız bir ülke olmasına rağmen, eski bir SSCB kurucu Cumhuriyeti olarak Ukrayna, Rusya liderliği tarafından etki alanının bir parçası olarak algılanmıştı. 2008'de Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, Ukrayna'nın Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'ne (NATO) katılımına karşı çıktı.2009 yılında, Rumen analist Lulian Chifu ve ortak yazarları, Ukrayna ile ilgili olarak Rusya'nın Brejnev Doktrini'nin güncellenmiş bir versiyonunu izlediğini belirttiler. Bu, Ukrayna'nın egemenliğinin, 1980'lerin sonlarında ve 1990'ların başlarında Sovyet nüfuz alanının çöküşünden önceki Varşova Paktı üye devletlerinin egemenliğinden daha büyük olamayacağını belirtir. Bu görüş, Rusya'nın 1990'ların başında Batı'yı yatıştırma eylemlerinin, Rusya sınırı boyunca NATO genişlemesi olmadan Batı'dan karşılıklı olarak karşılanması gerektiği varsayımı üzerine inşa edilmişti.
Velhâsıl Kelâm, Kurulmuş Dünya düzeninde Güçlü-Güçsüz denkleminde istekler doğrultusunda olaylar işgâle kadar geldi. Savaş hukukunu ve etik etkenleri göz ardı eden Rusya, başka bölgelerde gerçekleştirdiği acımasız ve sınıf ayırmaksızın sürdürdüğü işgâlleri ile üstünlük ve baskısını hissettirmeye devam ediyor. Bunun en büyük etkisini de NATO ve Avrupa Birliği Ülkeleri görmekte. Nitekim ilerleyen zamanlarda ve yıllarda Rusya'nın süper güç ekseninde kendi yolunu çizmeye devam etmesi, diğer ülkeler için risk teşkil etmekte.
