Artık maddi materyaller önemini manevi olgulara bıraktı…

Yada ne biliyim her şeye herkese değer verip üzmüyorum kendimi..

Haddinden fazla…

Anlam yüklemiyorum kimseye taşıyamayacaksa ..

Sağlığım öncelik oldu sonra sevdiklerim ve sevenlerim…

Hayatımdan ebediyen ayrılan sevdiklerim geldikçe aklıma

Yada hastane odasında yaşamak uğruna mücadele edenleri düşününce..

Her şey ne kadar boşmuş meğer diyorum kendime…

Yaşam ben istersem rüya

İstemezsem kabus olurmuş bana

Bunu öğrendim yaşadıkça…

Şimdi kendi rüyamı kendim yazdım yaşıyorum

Rüyama girecekleri özenle seçiyorum…

Çünkü artık huzur bozanlara değil

Huzur verenlere hayatımın kapısını açıyorum…