Bugün Ankara’ya dönerken bir benzin istasyonunda durduk.
Markete girdiğimde yorgun bir halde ve asık suratla yerleri silmekte olan bir bayan gördüm.
Gülümseyerek “Kolay gelsin.”dedim.
Yüzüme bakmadan
“Sağolun” diye karşılık verdi.
Gözlerine odaklanarak ve gülümsemeye devam ederek “İyi ki varsınız. Sayenizde burada rahat ediyoruz.” dedim.
Asık suratı hemen değişti ve o da aynı gülümsemeyle karşılık verdi.
Arkasından gülümsemesinin yerini birdenbire bir durgunluk aldı;
“Keşke her müşteri sizin gibi anlayışlı olsa. Kıymet bilse.” diye karşılık verdi.
Gözlerine bakarak devam ettim;
“Şunu düşünün. Siz burada çok önemli bir iş yapıyorsunuz. İnsanların mutluluk ve huzuru için katkıda bulunuyorsunuz. Başkaları sizin kıymetinizi bilmeden önce, siz kendi kıymetinizi bilin.
Buraya gelen müşteriler, işleri ve acelesi varsa, yorgunsa ayrıca farkındalık sahibi değillerse, çevrelerine bakmazlar ve dolayısıyla sizi de göremezler.
Bir an önce çıkıp evine gitmek isterler. Hele de özüyle barışık değillerse, kendilerine değer vermiyorlarsa; size de, sizin yaptığınız işe de değer vermelerini beklemeyin.
Onların davranışını size yapılmış gibi algılamaktan da vazgeçin.
Bununla birlikte şunu da bilin; siz yaptığınız işi küçümsedikçe, başkaları da küçümser.
İçinizden “iyi ki varım” deyin.
“İşimi seviyorum, insanlara katkı sunuyorum” deyin.
Sonrasında siz kendinize ve yaptığınız işe değer verdikçe, onların da size değer verdiklerini fark edeceksiniz. ”
“Çok doğru söylüyorsunuz. Tamam, bundan sonra buna dikkat edeceğim” dedi.
Markete girdiğimde yorgun bir halde ve asık suratla yerleri silmekte olan bir bayan gördüm.
Gülümseyerek “Kolay gelsin.”dedim.
Yüzüme bakmadan
“Sağolun” diye karşılık verdi.
Gözlerine odaklanarak ve gülümsemeye devam ederek “İyi ki varsınız. Sayenizde burada rahat ediyoruz.” dedim.
Asık suratı hemen değişti ve o da aynı gülümsemeyle karşılık verdi.
Arkasından gülümsemesinin yerini birdenbire bir durgunluk aldı;
“Keşke her müşteri sizin gibi anlayışlı olsa. Kıymet bilse.” diye karşılık verdi.
Gözlerine bakarak devam ettim;
“Şunu düşünün. Siz burada çok önemli bir iş yapıyorsunuz. İnsanların mutluluk ve huzuru için katkıda bulunuyorsunuz. Başkaları sizin kıymetinizi bilmeden önce, siz kendi kıymetinizi bilin.
Buraya gelen müşteriler, işleri ve acelesi varsa, yorgunsa ayrıca farkındalık sahibi değillerse, çevrelerine bakmazlar ve dolayısıyla sizi de göremezler.
Bir an önce çıkıp evine gitmek isterler. Hele de özüyle barışık değillerse, kendilerine değer vermiyorlarsa; size de, sizin yaptığınız işe de değer vermelerini beklemeyin.
Onların davranışını size yapılmış gibi algılamaktan da vazgeçin.
Bununla birlikte şunu da bilin; siz yaptığınız işi küçümsedikçe, başkaları da küçümser.
İçinizden “iyi ki varım” deyin.
“İşimi seviyorum, insanlara katkı sunuyorum” deyin.
Sonrasında siz kendinize ve yaptığınız işe değer verdikçe, onların da size değer verdiklerini fark edeceksiniz. ”
“Çok doğru söylüyorsunuz. Tamam, bundan sonra buna dikkat edeceğim” dedi.
