- Katılım
- 2 yıl 23 gün
- Mesajlar
- 95
- Tepkime puanı
- 79
TÜRK ASKERİ ÇANAKKALE'DE
Türk, Anadolu'da hüküm sürsün diye,
Kurtuluş Savaşı'nda canlarını feda ettiler.
Mehmetler, Ahmetler, Aliler, Veliler.
Anadolu' nun fedakar askerleriydiler.
* * * *
Büyük bir karanlığın ardından,
Mucize bir aydınlık beklediler.
Aydınlık biraz geç geldi.
Çanakkale bir buçuk yıl onlara mezar oldu.
* * * *
Çocuklarımız, torunlarımız dediler.
Onlar rahat etsin dediler.
Azrail, ingiliz gemisinin topunun ucundaydı.
Bombalar siperlere düştükçe
Yerde yatan vurulmuş askeri arkadaşı tanımadı.
* * * *
Alman komutanlar, Çanakkale'deydi.
İşi biraz ağırdan alıyordu.
İngiliz savaş gemileri,
Bombaları bitince gider, diyordu.
Türk topçularına talimat verilmişti.
Ateş etmeyin, bekleyin, diyordu.
* * * *
Sonunda Çanakkale'ye Mustafa Kemal geldi.
Bütün cephelerin komutanlığını bana verin, dedi.
Mustafa Kemal'e almanlar direnemedi.
Kendi ülkeleri de ateş hattındaydı.
Birinci Dünya Savaşı devam ediyordu.
Almanlar, bir daha gelmemek üzere
Anadolu'yu terk etti.
* * * *
Mustafa Kemal siperde saklanmadı.
Savaş meydanını düşmana bırakmadı.
Türk topçularına ateş emrini verdi.
Ateş, ateş, ateş, dedi.
* * * *
Çelikten ölüm kaleleri,
İngiliz, fransız savaş gemileri,
Türk topçusunun yoğun ateşi karşısında
Boğazın derinliklerini boyladı.
* * * *
Sonra kara savaşları başladı.
İngiliz, Avustralya ve Yeni Zelanda'dan Anzakları getirdi.
Onları, Türkler, boyun eğmedi, diye kandırdı.
Anzaklar, Türkleri kendine düşman bildi.
* * * *
Anzaklar, 25 Nisan 1915'te Gelibolu yarımadasına çıkartma yaptı.
Karşısında Türk Ordusu'nu buldu.
Türk Ordusu'nun başında Yarbay Mustafa Kemal vardı.
Türk Ordusu yenilmezdi, Mustafa Kemal yenilmezdi.
Sekiz ay süren savaşlar sonunda,
Anzaklar parçalandılar, paramparça oldular.
Saklanacak ağaç kovuğu bulamadılar.
SON
Yazan: Serdar Yıldırım
Türk, Anadolu'da hüküm sürsün diye,
Kurtuluş Savaşı'nda canlarını feda ettiler.
Mehmetler, Ahmetler, Aliler, Veliler.
Anadolu' nun fedakar askerleriydiler.
* * * *
Büyük bir karanlığın ardından,
Mucize bir aydınlık beklediler.
Aydınlık biraz geç geldi.
Çanakkale bir buçuk yıl onlara mezar oldu.
* * * *
Çocuklarımız, torunlarımız dediler.
Onlar rahat etsin dediler.
Azrail, ingiliz gemisinin topunun ucundaydı.
Bombalar siperlere düştükçe
Yerde yatan vurulmuş askeri arkadaşı tanımadı.
* * * *
Alman komutanlar, Çanakkale'deydi.
İşi biraz ağırdan alıyordu.
İngiliz savaş gemileri,
Bombaları bitince gider, diyordu.
Türk topçularına talimat verilmişti.
Ateş etmeyin, bekleyin, diyordu.
* * * *
Sonunda Çanakkale'ye Mustafa Kemal geldi.
Bütün cephelerin komutanlığını bana verin, dedi.
Mustafa Kemal'e almanlar direnemedi.
Kendi ülkeleri de ateş hattındaydı.
Birinci Dünya Savaşı devam ediyordu.
Almanlar, bir daha gelmemek üzere
Anadolu'yu terk etti.
* * * *
Mustafa Kemal siperde saklanmadı.
Savaş meydanını düşmana bırakmadı.
Türk topçularına ateş emrini verdi.
Ateş, ateş, ateş, dedi.
* * * *
Çelikten ölüm kaleleri,
İngiliz, fransız savaş gemileri,
Türk topçusunun yoğun ateşi karşısında
Boğazın derinliklerini boyladı.
* * * *
Sonra kara savaşları başladı.
İngiliz, Avustralya ve Yeni Zelanda'dan Anzakları getirdi.
Onları, Türkler, boyun eğmedi, diye kandırdı.
Anzaklar, Türkleri kendine düşman bildi.
* * * *
Anzaklar, 25 Nisan 1915'te Gelibolu yarımadasına çıkartma yaptı.
Karşısında Türk Ordusu'nu buldu.
Türk Ordusu'nun başında Yarbay Mustafa Kemal vardı.
Türk Ordusu yenilmezdi, Mustafa Kemal yenilmezdi.
Sekiz ay süren savaşlar sonunda,
Anzaklar parçalandılar, paramparça oldular.
Saklanacak ağaç kovuğu bulamadılar.
SON
Yazan: Serdar Yıldırım
