Tükendim Dediğin Yerde Rabbin Tutar Ellerinden

Ekli dosyayı görüntüle 6857

Rabbine hamdler söyle. Övgülerle an aldığın her nefesin bahşedenini. O’dur sadece övülmeye layık olan! O’dur tek bilen yüreğindeki hüzünlerin her adedini.

Rabbine senâlar söyle! Minnetle semaya açıp ellerini. Tüm dünya, sana karşı birleşse; tek dayanağı Rabbi olanın sırtı yere gelir mi?

Bir işe başlamadan “Bismillah” söyle. Rabbinin adıyla bereketlendir hayatının her meşgalesini. O’nu tesbih etmeyen yoktur, yeryüzünde ıssız bir çiçek bile. Tek dostu Rabbi olan, ne kaybeder yitirse O’ndan başka her şeyini?

“Es-selamu aleyküm ve rahmetullah” söyle; namazını bitirirken yazanlara amellerini. Selam ile karşıla her sabahın güneşini. Bir kardeşinin selamını tebessüm ederek al “Aleyküm Selam” ile.

“Sübhânallah” söyle tefekkür ederken kainatta Rabbinin tüm sanat eserlerini. Nasıl olmazsa bir iğne bile kendini yapan bir ustasız; nasıl olur sanatkarsız bu mükemmel düzen, gökyüzündeki bu tefekkür şöleni?

“Elhamdulillah söyle”, vücuduna şifa kılsın diye Rabbin nimetlerini. Ama unutma: hamd, aynı zamanda unutmamaktır da yetimi. En güzel borç, senin Rabbine verdiğindir. Şükrün edası, komşun açken tok yatmamak, yetimleri sevindirmektir!

Ve “Lâ ilâhe illallah” söyle ıssız gecelerde dönerek nurlara yüzlerini. Sonra “Sübhânellâhil Azîm ve Sübhânellâhi ve bihamdihî”.

“Hasbinallâhu ve niğmel vekîl” söyle; hayatına vekil kılarken Rabbini. O ne güzel mevlâ ve O ne güzel vekîl’dir! Seni karanlıklardan çıkarabilecek, O’ndan başka söyle kimdir???

Ve kardeşim, şunu sakın unutma: Rabbinden zalimlerden başka kim umut kesebilir? Gündüzü geceye ve geceyi gündüze başka kim çevirebilir?

Tükendim dediğin yerde Rabbin tutar ellerinden. Çaresizim dediğin yerde, Rabbindir sana senin farkında olmayacağın çareler gönderen. Yalnız bırakıldım dediğin yerde Rabbin yoldaşlık eder yüreğinin içinden.

Rabbinden ümit kesmekten başka insan kendine başka nasıl zulmedebilir?

Kardeşim, gözyaşlarını umutsuzluk için değil; sadece Rabbine şükür için dök. Seni kimseler anlamıyor diye Rabbin de anlamaz mı sanıyorsun? Duaların hemen kabul olmuyor diye Rabbin hiç işitmiyor mu sanıyorsun? İnsanlar imtihanını ağırlaştırdıkça ağırlaştırıyor diye, Rabbin yükünü azaltmaz mı sanıyorsun?

Mē veddeake rabbüke ve mē kalē. “Rabbin seni terk etmedi ve sana küsmedi de.” (Duha 3) Sana şahdamarından yakın bir Rabbin varken hâlâ onunla aranda bir “ara” mı var sanıyorsun?

Kederlerin gönlünden taşınca, “Elem neşrah leke sadrak…” söyle! Çaresiz dertlere düçar kalınca, “Yâ Şâfî, Yâ Allah” söyle. Tüm kapılar yüzüne kapanınca, “Yâ Mucîb, Yâ Fettâh” söyle. Hayatın darmadağın olunca, “Yâ Câmî, Yâ Allah” söyle. Tanıklık et O’nun birliğine; “Eşhedü en lâ ilâhe illallah” söyle.

Her dem sığın Rabbine; “Esteuzü billah” söyle. Verdiği nimetleri tefekkür ettiğinde “Eş-şükrü lillah” söyle. Başına üzücü bir şey geldiğinde “İnnâ lillah…” söyle. Rabbin, “Ben kuluma yetmem mi?” dediğinde “Hasbinellah” söyle. Şeytanın ayartmalarına “Eûzü bi kelimetillah…” söyle. En büyük nimet, iman’dır; “Âmentü billah” söyle. Mülkün sahibi, O’dur; “El-mülkü lillah” söyle.

Kardeşim, bu imtihan dünyasında O’ndan gelen her şey güzeldir. O’nun kemâle erdirdiği bu din güzel, O’nu selamladığın gün güzeldir. O’nunla dertleştiğin secde güzel, göğsünde ışıldayan furkan güzeldir. Karanlık gecelerde odanı dolduran o nûr güzel, O’nun bağışladığı izzet ve onur güzeldir. O’nun yolunda çektiğin sabrın sonu güzel, O’nunla çıktığın yolun menzili güzeldir.

Dertlerinin karşında dikilip sizden de büyük Rabbim var de. Niçin yüzünde hep bu tebessüm dediklerinde çünkü yüce bir Rabbim var de. Sabra ihtiyaç duyduğunda benim es-Sabur olan bir Rabbim var de. Sıkıntılar kapını çaldığında benim sıkıntıları gideren bir Rabbim var de. İhtiyarlık yüzünü alevlendirdiğinde bana sonsuz bir yaşam vaat eden bir Rabbim var de. Tüm kapılar yüzüne kapandığında daha güzellerini açan bir Rabbim var de. Niye tasalanmıyorsun diye sorduklarında kendime vekil kıldığım bir Rabbim var de.

Unutma ve asla aklından hiç çıkarma: Tükendim dediğin yerde Rabbin tutar ellerinden!