Tembel Ayı Ve Arı Hikâyesi

Katılım
2 yıl 1 ay 18 gün
Mesajlar
17,717
Çözümler
1
Tepkime puanı
6,160
Cinsiyet
bPg20e
Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde, birbirini çok seven iki arkadaş olan çok çalışkan bir arı ve tam aksine tembel mi tembel bir ayı varmış. Bu iki arkadaş, gün içinde her fırsat bulduklarında sohbet eder, birlikte çok eğlenirlermiş.

Zaten ayının tüm günü müsaitmiş. Çünkü o kadar tembelmiş ki, tüm gün öğlene kadar bir ağacın altında uyur, öğleden sonra da acıkan karnını doyurmak için biraz yemek toplar ve yer, sonrada evine gidip tüm gün otururmuş. Arı ise tüm gün hiç durmadan çalışır, bal yapmak için çiçek çiçek gezermiş. Yalnızca karnını doyurmaz, kış aylarında ihtiyacı olan yiyecekleri de depolarmış.

Böylece kış geldiğinde ve etrafı kar kapladığında yiyecek bulamayacağı için var gücüyle çalışır, bulduğu her çiçekten polen toplayıp bolca bal yaparmış. Ancak bu arı, çok sevdiği arkadaşı ayının tüm gün uyuması ve evinde oturmasından dolayı çok üzülür, onun kış ayında yiyecek bir şey bulamayacağını düşünüp dururmuş.

Günlerden bir gün, arı yine tüm gün çalışıp yiyecek depolamış ve sevdiği arkadaşıyla biraz sohbet etmek için ayının evine gitmiş. Ayı her zamanki gibi evinde oturuyormuş. Biraz sohbet ettikten sonra arı daha fazla dayanamamış ve arkadaşının iyiliği için;

-Canım Arkadaşım. Böyle tüm gün uyuyup oturmaya devam edersen kış geldiğinde yiyecek hiçbir şey bulamazsın. Sen de kış için biraz yiyecek bulup depolasana.

Demiş. Bunu duyan ayı ise;

-Ne gerek var. Ben karnımı her gün doyuruyorum. Tüm gün yemek toplamakla uğraşamam ve çok yorulurum. Kışın da bir şekilde yiyecek bulurum.

Demiş. Ayı bu duruma çok üzülmüş ve ayıya ne dediyse onu ikna edememiş. Tembel arının hiç çalışmaya niyeti yokmuş. Günler böyle geçip giderken kış gelmiş çatmış. Çalışkan arı tüm yaz yaptığı ballar sayesinde rahatça evinde yaşarken, tembel ayı karnı acıktığında dışarıda ne kadar dolaşsa da yiyecek bir şey bulamamış.

Bir gün, iki gün derken ayı artık çok acıkmış ve arkadaşı arıdan yardım istemiş. Yaptığının ne kadar yanlış olduğunu ve onun sözünü dinlemeyip kış için hazırlık yapmadığı için aç kaldığını söylemiş. Hatta evine de bakmadığı için çok da üşüyormuş.

Arkadaşına ne kadar kızsa da ona kıyamayan arı ise hatasını anladığı için mutlu olup tüm arkadaşlarına bu durumu anlatmış. Arkadaşları, depoladıkları ballardan biraz biraz toplayıp ayıya vermişler ve ayı o kışı öyle atlatmış. Bir daha da asla tembellik yapmayıp hep çalışmış ve kışları hiç aç kalmamış.

Ayı ile arı fabl da böylece son bulmuş oldu.
 
Geri
Üst Alt