Pudralı peruklar, 17. yüzyılın ortalarında Fransa'da, Kral Louis XIII'ün, 17 yaşındayken başlayan saç çizgisini gizlemek için bir pudra takmaya başlamasıyla ortaya çıktı.
Peruklar kısa sürede bir statü sembolü haline geldi ve Avrupa toplumunun sözde elitleri tarafından giyildi. İlk peruklar at veya keçi kılından yapılıyordu ve hiçbir zaman düzgün bir şekilde yıkanmadıkları için berbat kokuyor ve genelde bit dolu oluyorlardı.
Bununla mücadele etmek için perukları ince öğütülmüş nişasta ve kokulu lavanta veya portakal karışımıyla pudralıyorlardı.Pudralı peruk 200 yıl popüler kaldı ve uzun ömürlülüğü kısmen frengi salgınından kaynaklanıyordu.
16. yüzyıldan itibaren cinsel yolla bulaşan hastalık Avrupa'yı kasıp kavurdu ve 19. yüzyıla kadar kıtanın en büyük halk sağlığı sorunlarından biri olarak kaldı.Frengi, peruk yapımında artışa neden oldu çünkü belirtileri arasında kellik ve kanlı kafa yaraları da vardı.
Pudralı peruklar, rahatsızlıkları görsel olarak gizlemenin yanı sıra, pudranın yaralardan kaynaklanan kötü kokuları maskelemesine de yardımcı olduğu için popüler hale geldi.
Peruk takma eğilimi Fransız Devrimi'nden sonra ortadan kalkmaya başladı ve İngilizler 1795'te saç pudrasına vergi getirilince bu modadan vazgeçtiler. Ayrıca soyluların başlattığı bir akım olduğu için devrimciler tarafından hoş görülmüyordu.