ÖZÜMÜZ DEĞİŞİNCE, SÖZLERİMİZ DE DEĞİŞTİ :
• Evden ayrılırken geride kalanlara
*"ALLAH'A ısmarladık",*
*"ALLAH'A emanet olun"*
derdik,
Şimdi "haydi ben kaçtım", “bay bay” der olduk.
• İşe gidenlere
*"ALLAH işini rast getirsin"*, derdik,
şimdi "bol kazançlar!" der olduk.
• Şaşırdığımızda :
*"SÜBHANELLAH"*
derdik
Şimdi "vaaavvv" der olduk.
• Sevindiğimizde :
*"ELHAMDÜLİLLAH"*
derdik
Şimdi "olleeeyyy" der olduk.
• Başımıza bir musibet geldiğinde :
*"ALLAH'IN dediği olur!"*
derdik
Şimdi "hay aksi!, "bu da nereden çıktı!", "benimi buldu!" bittim!", "mahvoldum!" der olduk.
• Bize iyilik yapana :
*"ALLAH razı olsun"*
*"ALLAH ne muradın varsa versin!"*
diye dua ederdik,
Şimdi "sağol!" diyoruz.
• Bir işle uğraşanlara :
*“ALLAH kolaylık versin!”*
derdik,
Şimdi “kolay gelsin!” der olduk.
• Yeni evlenenlere : *"ALLAH bir yastıkta kocatsın!"*
derdik,
Şimdi "mutluluklar!" der olduk.
• Sınava girecek olanlara :
*"ALLAH zihin açıklığı versin!"*
derdik,
Şimdi "başarılar!" der olduk.
• Geleceğe dair planlar yapılırken :
*"İNŞAALLAH ”*
*“ALLAH izin verirse”*
*“ALLAH kısmet ederse"*
derdik,
Şimdi sanki gelecek bizim elimizdeymiş,kesin olacakmış gibi fütursuzca konuşur olduk.
• Günah işlediğini gördüğümüz kimselere :
*“ALLAH affetsin”*
*“ALLAH hidayet etsin”*
derdik
Şimdi "Allah belasını versin" diye lanet okur olduk.
• Kötü bir şeyden bahsederken :
*“ALLAH korusun”*
*“ALLAH esirgesin”*
derdik
Şimdi "kapa şu şom ağzını!" der olduk...
Sözlerimizden “ALLAH ” sözcüğünün çekilmesi, artık hayata müslümanca değil seküler bir mantıkla baktığımızı ele veriyor.
Sözlerimizden;
*“ALLAH ”* kelimesinin çekilmesi, bir zaman sonra hayatımızdan da bereketin kaybolmasına yol açtı.
Şimdilerde mutluluğu ;
“ALLAH ’tan başka şeylerde”
arar olduk, ama beyhude!
Ne diyelim?
*“ALLAH sonumuzu hayretsin"İNŞAALLAH

*"ALLAH'A ısmarladık",*
*"ALLAH'A emanet olun"*
derdik,
Şimdi "haydi ben kaçtım", “bay bay” der olduk.

*"ALLAH işini rast getirsin"*, derdik,
şimdi "bol kazançlar!" der olduk.
• Şaşırdığımızda :
*"SÜBHANELLAH"*
derdik
Şimdi "vaaavvv" der olduk.

*"ELHAMDÜLİLLAH"*
derdik
Şimdi "olleeeyyy" der olduk.

*"ALLAH'IN dediği olur!"*
derdik
Şimdi "hay aksi!, "bu da nereden çıktı!", "benimi buldu!" bittim!", "mahvoldum!" der olduk.

*"ALLAH razı olsun"*
*"ALLAH ne muradın varsa versin!"*
diye dua ederdik,
Şimdi "sağol!" diyoruz.

*“ALLAH kolaylık versin!”*
derdik,
Şimdi “kolay gelsin!” der olduk.

derdik,
Şimdi "mutluluklar!" der olduk.

*"ALLAH zihin açıklığı versin!"*
derdik,
Şimdi "başarılar!" der olduk.

*"İNŞAALLAH ”*
*“ALLAH izin verirse”*
*“ALLAH kısmet ederse"*
derdik,
Şimdi sanki gelecek bizim elimizdeymiş,kesin olacakmış gibi fütursuzca konuşur olduk.

*“ALLAH affetsin”*
*“ALLAH hidayet etsin”*
derdik
Şimdi "Allah belasını versin" diye lanet okur olduk.

*“ALLAH korusun”*
*“ALLAH esirgesin”*
derdik
Şimdi "kapa şu şom ağzını!" der olduk...
Sözlerimizden “ALLAH ” sözcüğünün çekilmesi, artık hayata müslümanca değil seküler bir mantıkla baktığımızı ele veriyor.
Sözlerimizden;
*“ALLAH ”* kelimesinin çekilmesi, bir zaman sonra hayatımızdan da bereketin kaybolmasına yol açtı.
Şimdilerde mutluluğu ;
“ALLAH ’tan başka şeylerde”
arar olduk, ama beyhude!
Ne diyelim?
*“ALLAH sonumuzu hayretsin"İNŞAALLAH