FAKİR EVLERİNE SADAKA BIRAKAN MEÇHUL KİŞİLER

Osmanlı devrinde mübarek gün ve geceleri yardımlaşmaya bir vesile sayan toplumsal anlayış, incelikli, zarafetli tutumlarla bu dayanışmayı görünür kılardı. Bu günlerde imkânları ölçüsünde herkes; fakirleri, yetimleri, öksüzleri, kimsesizleri, yolda kalmışları sevindirir, onların ihtiyaçlarını gidermeye çalışırdı.

Günler öncesinden dar gelirli aileleri belirleyen varlıklı kişiler, kandil gecelerinde yalnız ve sessizce bu evlerin önüne gelir, kapıyı çalar, kapının eşiğine sadaka kesesini bırakır ve hızlıca oradan ayrılırdı. Kapıyı açanlar yardımın kimden geldiğini bilmezdi.

Benzer şekilde kimi camilerdeki sadaka taşlarına da mübarek gün ve gecelerde hamiyet sahibi kişilerce para bırakılırdı. Muhtaç durumda olanlar da kimin verdiği belli olmayan bu sadakalardan ihtiyacı kadar olan meblağı alırdı.