Mercanlar - Cnidaria

Mercanlar - Cnidaria​

Mercanlar
Mercanlar, Cnidaria adı verilen büyük bir renkli ve büyüleyici hayvan grubuna ait omurgasız hayvanlardır. Bu gruptaki kaya havuzlarında veya sahilde görmüş olabileceğiniz diğer hayvanlar arasında jöle balığı ve deniz anemonları bulunur. Cnidaryanlar çok çeşitli renkler, şekiller ve boyutlar sergilemelerine rağmen, hepsi aynı ayırt edici özellikleri paylaşırlar; iğneli dokunaçlarla çevrili tek bir ağız açıklığına sahip basit bir mide. Her bir mercan hayvanına polip denir ve çoğu, bir 'koloni' oluşturan yüzlerce ila binlerce genetik olarak özdeş polipten oluşan gruplar halinde yaşar. Koloni, tomurcuklanma adı verilen ve orijinal polipin kelimenin tam anlamıyla kendisinin kopyalarını yetiştirdiği bir süreçle oluşturulur.

Mercan genellikle "sert mercan" veya "yumuşak mercan" olarak sınıflandırılır. 'Resif inşa eden' mercanlar olarak da bilinen yaklaşık 800 bilinen sert mercan türü vardır. Deniz hayranları, deniz tüyleri ve deniz kamçılarını içeren yumuşak mercanlar, diğerleri gibi kaya benzeri kalkerli iskelete sahip değildir, bunun yerine destek için odun benzeri çekirdekler ve koruma için etli kabukları yetiştirirler. Yumuşak mercanlar da genellikle parlak renkli bitkilere veya ağaçlara benzeyen koloniler halinde yaşarlar ve poliplerinin 8 rakamıyla oluşan dokunaçlara sahip olması ve belirgin tüylü bir görünüme sahip olması nedeniyle sert mercanlardan ayırt edilmesi kolaydır. Yumuşak mercanlar, ekvatordan kuzey ve güney kutuplarına doğru okyanuslarda, genellikle mağaralarda veya çıkıntılarda bulunur. Burada, genellikle bu yerlere özgü akıntılarda yüzen yiyecekleri yakalamak için sark bir vaziyette de görülebilirler.
Sert mercanlar çevredeki deniz suyundan bol miktarda kalsiyum alır ve bunu koruma ve büyüme için sertleştirilmiş bir yapı oluşturmak için kullanır. Bu nedenle mercan resifleri, büyük karbonat yapıları oluşturan milyonlarca minik polip tarafından yaratılır ve milyonlarca olmasa da yüzbinlerce başka tür için bir çerçeve ve yuvanın temelini oluşturur. Mercan resifleri gezegendeki en büyük canlı yapıdır ve uzaydan görülebilen tek canlı yapıdır.

Şu anda bildiğimiz gibi, mercan resifleri son 200 ila 300 milyon yıl içinde yeryüzünde evrimleşmiştir ve bu evrimsel tarih boyunca, belki de mercanların en benzersiz özelliği, son derece gelişmiş simbiyoz formudur. Mercan polipleri, zooksantella olarak bilinen küçük tek hücreli bitkilerle bu ilişkiyi geliştirmiştir. Her mercan polipinin dokularının içinde bu mikroskobik, tek hücreli algler yaşar, hayatta kalmak için boşluk, gaz değişimi ve besinleri paylaşır.
Bitki ve hayvan arasındaki bu ortak yaşam, bir resifte dalış yaparken görülebilen parlak mercan renklerine de katkıda bulunur. Mercanları deniz tabanındaki uzay için rekabet etmeye iten ve bu nedenle, pek çok farklı tür arasında rekabetçi bir ortamda fizyolojik toleranslarının sınırlarını sürekli olarak zorlayan ışığın önemi. Bununla birlikte, mercanları çevresel strese karşı oldukça duyarlı hale getirir.

Mercan resifleri, mangrov ve deniz çayırı yataklarını da içeren daha büyük bir ekosistemin parçasıdır. Mangrovlar, deniz yaşamı için fidanlık ve üreme alanı sağlayan, daha sonra resiflere göç eden, batık köklere sahip, tuza dayanıklı ağaçlardır. Mangrovlar ayrıca yiyecek için besinleri hapseder ve üretir, kıyı şeridini stabilize eder, kıyı bölgesini fırtınalardan korur ve kara kaynaklı kirleticilerin akıp gitmesine karşı filtreye yardımcı olur. Deniz otları, gıda ağında kilit bir birincil üretici olan çiçekli deniz bitkileridir. Kaplumbağalar, deniz atları, manatlar, balıklar ve kestane ve deniz hıyarı gibi yiyecek arayan deniz yaşamları için yiyecek ve yaşam alanı sağlarlar ve aynı zamanda birçok genç deniz hayvanı türü için bir fidanlıktırlar. Deniz çayırı yatakları, sahildeki sığ sularda oturan, çökeltileri sudan filtreleyen, oksijeni serbest bırakan ve tabanı sabitleyen alanlar gibidir.

Mercanlar nasıl yer?
Bir mercan diyetinin çoğu zooksantelden elde edilirken, aynı zamanda yiyecek için de 'balık tutabilirler. Beslenme sırasında bir mercan polipi dokunaçlarını vücudundan dışarı doğru uzatır ve onları küçük balıklar, planktonlar veya diğer yiyecek parçacıklarıyla karşılaştıkları su akıntısında dalgalandırır. Her dokunaçın yüzeyinde cnidoblast adı verilen binlerce batma hücresi bulunur ve küçük avlar yüzdüğünde veya yüzdüğünde, dokunaçlar bu iğneli hücreleri ateşler, avı ağza geçmeden önce sersemletir veya öldürür.

Nasıl ürerler?
Birçok mercan türü yılda bir veya iki kez çoğalır. Çoğu mercan türü, suya yumurta ve sperm bırakarak ortaya çıkar, ancak yumurtlama süresi türden türe değişir. Bir yumurta ve bir sperm karşılaştıklarında planula olarak bilinen bir larva oluştururlar. Yavru mercan küçük bir denizanası gibi görünür ve önce yüzeye yakın bir yerde yüzer ve daha sonra ev aramak için uygun bir yer bulana kadar su sütununda yüzer - genellikle bağlanması zor bir yüzey. Diğer sınırlı dağılımlı mercan türleri, civcivlerdir. Bu, sadece erkek gametlerin suya salındığı ve daha sonra yumurta hücreleri içeren dişi mercan hayvanları tarafından alındığı yerdir. Dişi mercanın içinde döllenme meydana gelir ve içinde küçük bir planula gelişir. Bu planula dişi mercanın ağzından salınır ve başka bir yere yerleşmek ve yeni bir koloniye dönüşmek için sürüklenir veya uzaklaşır.Mercan yumurtlaması her yıl aynı zamanda gerçekleşir ve ay döngüsüyle ilişkili görünmektedir. Bu, bilim adamlarına ve dalgıçlara bu muhteşem fenomeni, onlarla beslenmeye gelen tüm balıklar ve avcılarla birlikte gözlemleme fırsatı veriyor.

Ne kadar hızlı büyüyorlar?
İdeal koşullarda bile, bu resif oluşturan mercanlar yavaş büyüyor. Çok çeşitli şekiller sergilerler. Örneğin, dallanan mercanların birincil ve ikincil dalları vardır. Alt-masif mercanlar parmaklara veya puro yığınlarına benzer ve ikincil dalları yoktur. Sofra mercanları, masa benzeri yapılar oluşturur ve genellikle kaynaşmış dalları vardır. Elkhorn mercanının büyük, düzleştirilmiş dalları vardır. Yapraklı mercanlar, yuvarlak benzeri desenlerde yükselen geniş plaka benzeri kısımlara sahiptir. Çevreleyen mercanlar, bir alt tabakaya karşı ince bir tabaka halinde büyür. Büyük mercanlar top şeklinde veya kaya şeklindedir ve bir yumurta kadar küçük veya bir ev kadar büyük olabilir. Mantar mercanları, tutturulmamış mantarların üst kısımlarına benzer. Genel olarak, masif mercanlar yavaş büyüme eğilimindedir ve boyutları yılda 0,5 cm'den 2 cm'ye çıkar. Bununla birlikte, uygun koşullar altında (yüksek ışığa maruz kalma, tutarlı sıcaklık, orta dalga hareketi), bazı türler yılda 4,5 cm kadar büyüyebilir. Büyük türlerin aksine, dallanan koloniler çok daha hızlı büyüme eğilimindedir ve uygun koşullar altında bu koloniler dikey olarak yılda 10 cm kadar büyüyebilir.

Nerede bulunurlar?
Mercan resifleri, derin, soğuk sulardan sığ, tropikal sulara kadar okyanuslarda bulunur. Bununla birlikte, ılıman ve tropikal resifler yalnızca ekvatorun en fazla 30 ° N'den 30 ° G'sine uzanan bir bölgede oluşur; 30 m'den (100 ft) daha sığ derinliklerde büyümeyi tercih eden veya sıcaklık aralığının 16-32oC arasında olduğu ve ışık seviyelerinin yüksek olduğu resif yapan mercanlar.
Mevcut tahminlere göre, sığ su mercan resifleri gezegenin 284.000 ila 512.000 km2'si arasında bir yerde yer almaktadır (soğuk su (derin) mercan resifleri daha da fazla alanı kaplamaktadır). Dünyanın tüm sığ su mercan resifleri bir araya getirilmiş olsaydı, boşluk Ekvador ülkesinden (en düşük tahmin) İspanya'ya (en yüksek tahmin) kadar değişen bir arazi alanı arasında bir yere eşit olurdu. Bu alan - 140 milyon mil karelik bir okyanusta yaklaşık 198 bin mil kare - okyanusun yüzde 0,015'inden daha azını temsil ediyor. Yine de mercan resifleri okyanusun biyolojik çeşitliliğinin dörtte birinden fazlasını barındırıyor. Düşündüğünüzde bu şaşırtıcı bir istatistik: başka hiçbir ekosistem daha fazla yaşam formunun bulunduğu bu kadar sınırlı bir alanı işgal etmez.

Mercan kayalığı neye benzer?
Mercan resiflerini yapılarına ve morfolojilerine göre sınıflandıran ve şu şekilde tanımlayan Charles Darwin'di:

• Saçaklı resifler, yükselen arazinin yakınında bulunur. Oldukça sığ, dar ve yeni oluşmuşlardır. Kıyıdan seyredilebilir bir kanalla (bazen yanlış bir şekilde “lagün” olarak adlandırılır) ayrılabilirler.
• Bariyer resifleri daha geniştir ve kıyıdan daha uzaktadır. Kıyıdan, birkaç mil genişliğe ve onlarca metre derinliğe kadar olabilen bir su şeridi ile ayrılırlar. Karakteristik bir bitki örtüsü deseniyle kaplı kumlu adalar bazen bir bariyer resifinin üzerinde oluşmuştur. Bu adaların kıyı şeridi, eski nehirlerin yataklarını işgal eden geçitlerle bölünmüştür.
• Atoller , ortalarında bir lagün bulunan, kıyıdan uzanan halka şeklindeki büyük resiflerdir. Resifin ortaya çıkan kısmı genellikle birikmiş tortularla kaplıdır ve bu resiflerde büyüyen en karakteristik bitki örtüsü hindistan cevizi ağaçlarından oluşur. Atoller, su altı adalarında veya batan veya alçalan adalarda deniz yüzeyinin yakınında gelişir.