Kamera merceği

Bir kamera merceği ( fotoğraf merceği veya fotoğraf objektifi olarak da bilinir ), bir fotoğraf filmi veya bir görüntüyü kimyasal olarak veya başka bir ortamda saklayabilen nesnelerin görüntülerini yapmak için bir kamera gövdesi ve mekanizma ile birlikte kullanılan bir optik mercek veya mercek takımıdır elektronik olarak.



Geniş açı, telefoto ve özel dahil olmak üzere farklı türde kamera lensleri
Hareketsiz bir kamera , video kamera , teleskop , mikroskop veya diğer cihazlar için kullanılan mercek arasında prensipte büyük bir fark yoktur , ancak tasarım ve yapım detayları farklıdır. Bir lens bir kameraya kalıcı olarak sabitlenebilir veya farklı odak uzunluklarına , açıklıklara ve diğer özelliklere sahip lenslerle değiştirilebilir .

Prensipte basit bir dışbükey mercek yeterli olsa da, pratikte ortaya çıkan birçok optik sapmayı düzeltmek (mümkün olduğunca) için bir dizi optik mercek elemanından oluşan bir bileşik mercek gerekir . Herhangi bir lens sisteminde bazı sapmalar olacaktır. Bunları dengelemek ve fotoğraf kullanımına ve muhtemelen seri üretime uygun bir tasarım üretmek lens tasarımcısının görevidir.

Operasyon teorisi​

Tipik doğrusal lensler , "gelişmiş" iğne deliği "lensler" olarak düşünülebilir . Gösterildiği gibi, bir iğne deliği "merceği", ideal olarak görüntü sensöründeki her nokta için nesneye bir ışın seçerek çoğu ışık ışınını engelleyen küçük bir açıklıktır. İğne deliği lenslerinin birkaç ciddi sınırlaması vardır:

• Geniş diyafram açıklığına sahip bir iğne deliği kamerası bulanıktır çünkü her piksel esasen diyafram açıklığının gölgesidir, bu nedenle boyutu açıklığın boyutundan (üçüncü görüntü) daha küçük değildir. Burada piksel, dedektörün nesnenin üzerindeki bir noktadan ışığa maruz kalan alanıdır.
• İğne deliğini küçültmek çözünürlüğü artırır (bir sınıra kadar), ancak yakalanan ışık miktarını azaltır.
• Belli bir noktada deliğin küçültülmesi, kırınım sınırı nedeniyle çözünürlüğü iyileştirmez . Bu sınırın ötesinde, deliğin küçültülmesi görüntüyü daha bulanık ve daha koyu hale getirir.

Pratik lensler şu soruya bir cevap olarak düşünülebilir: "Bir iğne deliği lensi daha fazla ışığı kabul edecek ve daha küçük bir spot boyutu verecek şekilde nasıl değiştirilebilir?". İlk adım, iğne deliğine, odak uzaklığı film düzlemine olan mesafeye eşit olan basit bir dışbükey mercek koymaktır (kameranın uzaktaki nesnelerin fotoğraflarını çekeceğini varsayarak [1] ). Bu, iğne deliğinin önemli ölçüde açılmasına izin verir (dördüncü görüntü), çünkü ince bir dışbükey mercek, ışık ışınlarını merceğin eksenine olan uzaklıklarına orantılı olarak büker ve ışınlar merceğin merkezine çarparak dümdüz geçer. Geometri, basit bir iğne deliği merceğiyle hemen hemen aynıdır, ancak tek ışık ışınlarıyla aydınlatılmak yerine, her görüntü noktası, odaklanmış bir ışık ışınları "kalemi" ile aydınlatılır .

• 
  
  İğne deliği kamera prensibi. Bir nesneden gelen ışık ışınları, bir görüntü oluşturmak için küçük bir delikten geçer.
• 
  
  Büyük bir iğne deliği ile görüntü noktası büyüktür ve bulanık bir görüntüye neden olur.
• 
  
  Küçük bir iğne deliği ile ışık azalır, ancak kırınım, görüntü noktasının rastgele küçülmesini önler.
• 
  
  Basit bir mercekle, çok daha fazla ışık keskin bir odağa getirilebilir.

Kameranın önünden küçük delik (diyafram) görülecektir. Sanal görüntü objektifin olarak bilinen dünyadan görüldüğü gibi açıklığın giriş pupilinin ; ideal olarak, giriş gözbebeğine giren nesne üzerinde bir nokta bırakan tüm ışık ışınları, görüntü sensörü / film üzerinde aynı noktaya odaklanır (nesne noktası görüş alanında olması koşuluyla). Biri kameranın içinde olsaydı, merceğin projektör görevi gördüğünü görürdü . Açıklığın kameranın içinden sanal görüntüsü, lensin çıkış göz bebeğidir . Bu basit durumda, açıklık, giriş gözbebeği ve çıkış gözbebeği hepsi aynı yerdedir, çünkü tek optik eleman açıklık düzlemindedir, ancak genel olarak bu üçü farklı yerlerde olacaktır. Pratik fotoğraf lensleri daha fazla lens öğesi içerir. Ek elemanlar, lens tasarımcılarının çeşitli sapmaları azaltmasına izin verir, ancak çalışma prensibi aynı kalır: giriş öğrencisinde toplanan ışın kalemleri ve çıkış gözbebeğinden görüntü düzlemine odaklanır.

İnşaat​

Zum objektifi montajı Canon ELPH
Bir kamera merceği, Box Brownie'nin menisküs merceğinde olduğu gibi birinden, daha karmaşık yakınlaştırmalarda 20'nin üzerinde bir dizi unsurdan yapılabilir . Bu elemanların kendileri, birbirine yapıştırılmış bir grup mercek içerebilir.

Ön eleman, tüm montajın performansı için kritik öneme sahiptir. Tüm modern lenslerde yüzey aşınmayı, parlamayı ve yüzey yansımasını azaltmak ve renk dengesini ayarlamak için kaplanmıştır . Sapmaları en aza indirmek için, eğrilik genellikle o kadar ayarlanır geliş açısı ve kırılma açısı eşittir. Sabit bir lenste bu kolaydır, ancak yakınlaştırmada her zaman bir uzlaşma vardır.


Mercek genellikle mercek tertibatından görüntü düzlemine olan mesafeyi ayarlayarak veya mercek tertibatının elemanlarını hareket ettirerek odaklanır . Performansı artırmak için bazı lenslerde, lens odaklanırken gruplar arasındaki mesafeyi ayarlayan bir kamera sistemi bulunur. Üreticiler buna farklı şeyler diyor : Nikon buna CRC (yakın mesafe düzeltmesi) diyor; Canon buna yüzer sistem diyor; ve Hasselblad ve Mamiya buna FLE (yüzen lens elemanı) diyorlar. [2]


Cam, iyi optik özellikleri ve çizilmeye karşı direnci nedeniyle, lens elemanlarını oluşturmak için kullanılan en yaygın malzemedir. Kuvars camı , florit , [3] [4] [5] [6] akrilik gibi plastikler (Pleksiglas) ve hatta germanyum ve meteoritik cam gibi diğer malzemeler de kullanılmaktadır . [7] Plastikler , camda üretimi zor veya imkansız olan ve lens üretimini ve performansını basitleştiren veya geliştiren güçlü asferik lens elemanlarının üretimine izin verir . [ kaynak belirtilmeli ] Plastikler, kolayca çizildikleri için en ucuz lensler dışında en dıştaki öğeler için kullanılmamaktadır. Kalıplanmış plastik lensler, en ucuz tek kullanımlık kameralar için uzun yıllardır kullanılmaktadır ve kötü bir üne kavuşmuştur: kaliteli optik üreticileri, "optik reçine" gibi üstü kapalı ifadeler kullanma eğilimindedir. Bununla birlikte, popüler üreticilerin birçok modern, yüksek performanslı (ve yüksek fiyatlı) lensi kalıplanmış veya hibrit asferik öğeler içerir, bu nedenle plastik öğeler içeren tüm lenslerin düşük fotoğraf kalitesine sahip olduğu doğru değildir. [ alıntı gerekli ]


1951 ABD Hava Kuvvetleri çözünürlük test tablosu bir lensin çözme gücü ölçmek için bir yöntemdir. Malzemenin, kaplamaların ve yapının kalitesi çözünürlüğü etkiler. Lens çözünürlüğü en nihayetinde kırınımla sınırlıdır ve çok az fotoğraf lensi bu çözünürlüğe yaklaşır. Yapanlar "kırınım sınırlı" olarak adlandırılır ve genellikle çok pahalıdır. [8]

Günümüzde çoğu lens, lens parlamasını ve diğer istenmeyen etkileri en aza indirmek için çok kaplıdır . Bazı lenslerde, rengi bozabilecek ultraviyole ışığı dışarıda tutmak için bir UV kaplaması bulunur . Cam elemanların yapıştırılması için kullanılan modern optik çimentoların çoğu aynı zamanda UV ışığını da bloke ederek bir UV filtresi ihtiyacını ortadan kaldırır. UV fotoğrafçıları, çimento veya kaplama içermeyen lensler bulmak için çok çaba sarf etmelidir.


Bir lens, geçen ışık miktarını düzenlemek için çoğunlukla bir iris diyaframı olan bir açıklık ayarlama mekanizmasına sahip olacaktır . Erken kamera modellerinde, farklı boyutlarda deliklere sahip dönen bir plaka veya sürgü kullanıldı. Bu Waterhouse durakları hala modern, özel lenslerde bulunabilir. Işığın geçebileceği zamanı düzenlemek için bir deklanşör lens düzeneğine (daha kaliteli görüntü için), kameranın içine ve hatta nadiren lensin önüne dahil edilebilir. Objektifte yaprak panjur bulunan bazı kameralar diyaframı çıkarır ve deklanşör çift görev yapar.

Diyafram ve odak uzaklığı​

Aynı lens üzerinde farklı diyafram açıklıkları .


Odak uzaklığı fotoğraf kompozisyonunu nasıl etkiler: Odak uzaklığını değiştirirken fotoğraf makinesinin ana konuyla olan mesafesini ayarlarken, ana konu aynı boyutta kalabilirken diğerinin farklı bir mesafede boyutu değişir.
Optik lensin iki temel parametresi odak uzaklığı ve maksimum diyafram açıklığıdır . Merceğin odak uzaklığı, görüntü düzlemine yansıtılan görüntünün büyütmesini ve bu görüntünün açıklığı ışık yoğunluğunu belirler. Belirli bir fotoğraf sistemi için odak uzaklığı görüş açısını belirler , kısa odak uzunlukları daha uzun odak uzunluklu lenslere göre daha geniş bir görüş alanı sağlar. Daha küçük bir f sayısı ile tanımlanan daha geniş bir diyafram açıklığı, aynı pozlama için daha hızlı bir deklanşör hızı kullanılmasına izin verir. Kamera denklemi veya G #, oranıdır ışıltısını kamera sensörünü ulaşan ışınımı kamera lensinin odak uçakta. [9]

Bir lensin maksimum kullanılabilir açıklığı , lensin odak uzunluğunun boyutsuz bir sayı olan etkin açıklığa (veya giriş gözbebeğine ) bölünmesi olarak tanımlanan odak oranı veya f sayısı olarak belirtilir . F sayısı ne kadar düşükse odak düzlemindeki ışık yoğunluğu o kadar yüksek olur. Daha büyük açıklıklar (daha küçük f sayıları), daha küçük açıklıklardan çok daha sığ bir alan derinliği sağlar , diğer koşullar eşittir. Pratik lens düzenekleri, SLR kameraların daha sığ alan derinliğine sahip daha parlak bir görüntü ile odaklanmasına izin vermek için ışık ölçümü ile ilgilenen mekanizmalar, parlamayı azaltma için ikincil açıklıklar [10] ve açıklığı pozlama anına kadar açık tutan mekanizmalar içerebilir . teorik olarak daha iyi odak doğruluğuna izin verir.


Odak uzunlukları genellikle milimetre (mm) cinsinden belirtilir, ancak daha eski lensler santimetre (cm) veya inç olarak işaretlenebilir. Köşegenin uzunluğu ile belirtilen belirli bir film veya sensör boyutu için, bir lens şu şekilde sınıflandırılabilir:

• Normal lens : yaklaşık 50 ° diyagonal görüş açısı ve görüntü diyagonaline yaklaşık olarak eşit odak uzaklığı.
• Geniş açılı lens : 60 ° 'den geniş görüş açısı ve normalden daha kısa odak uzunluğu.
• Uzun odaklı lens : odak uzaklığı filmin veya sensörün çapraz ölçüsünden daha uzun olan herhangi bir lens. [11] Görüş açısı daha dardır. En yaygın uzun odaklı lens türü , lensi odak uzaklığından daha kısa yapmak için özel optik yapılandırmalar kullanan bir tasarım olan telefoto lenstir .

Farklı odak uzunluklarına sahip lensler kullanmanın bir yan etkisi, bir konunun çerçevelenebileceği farklı mesafelerdir ve bu da farklı bir perspektifle sonuçlanır . Geniş açılı, normal lensli ve telefotolu bir eli uzatan bir kişinin, konudan uzaklığı değiştirilerek tam olarak aynı görüntü boyutunu içeren fotoğrafları çekilebilir. Ancak bakış açısı farklı olacak. Geniş açı ile eller başa göre abartılı şekilde büyük olacaktır. Odak uzaklığı arttıkça, uzatılmış eldeki vurgu azalır. Bununla birlikte, resimler aynı mesafeden çekilirse ve aynı görünümü içerecek şekilde büyütülür ve kırpılırsa, resimler aynı perspektife sahip olacaktır. Daha uzun çekim mesafesine karşılık gelen perspektifin daha hoş göründüğü düşünüldüğünden, genellikle portre için orta derecede uzun odaklı (telefoto) bir lens önerilir.

Fotoğrafçılık tarihindeki en geniş diyaframlı lensin , 1966'da NASA Apollo ay programı için özel olarak tasarlanmış ve yapılmış olan Carl Zeiss Planar 50mm f / 0.7 , [12] olduğuna inanılıyor . Bunlardan üçü Tek ışık kaynağı olarak mum ışığını kullanarak Barry Lyndon filmindeki sahneleri çekmek için film yapımcısı Stanley Kubrick tarafından lensler satın alındı . [13] [14] [15]

Lens seçiminin görüş açısını nasıl etkilediğine dair bir örnek. Fotoğraflar , konudan sabit bir mesafede 35 mm'lik bir kamera ile çekildi .

• 
  
  28 mm lens
• 
  
  50 mm mercek
• 
  
  70 mm lens
• 
  
  210 mm mercek

Eleman sayısı​

Bir merceğin karmaşıklığı - elemanların sayısı ve bunların asferiklik derecesi - diğer değişkenlerin yanı sıra görüş açısına, maksimum diyafram açıklığına ve amaçlanan fiyat noktasına bağlıdır. Alanın kenarında ve görüntü oluşturmak için büyük bir merceğin kenarı kullanıldığında daha kötü olan optik sapmaları düzeltmek için geniş açıklığa sahip aşırı geniş açılı bir mercek çok karmaşık bir yapıya sahip olmalıdır. Küçük diyafram açıklığına sahip uzun odaklı bir lens, karşılaştırılabilir görüntü kalitesi elde etmek için çok basit bir yapıya sahip olabilir: bir çift (iki öğe) genellikle yeterli olacaktır. Bazı eski kameralara normal odak uzaklığına sahip dönüştürülebilir lensler (Almanca: Satzobjektiv ) takıldı . Ön eleman, odak uzunluğunun iki katı, görüş açısının yarısı ve diyaframın yarısı kadar bir mercek bırakarak gevşetilebilir. Daha basit yarım mercek, dar görüş açısı ve küçük göreli açıklık için yeterli kaliteye sahipti. Açıktır ki körükler normal uzunluğun iki katına kadar uzanmak zorundaydı.

Maksimum diyafram açıklığı f / 2.8'den büyük olmayan ve sabit, normal, odak uzaklığına sahip kaliteli lensler en az üç (üçlü) veya dört öğeye ihtiyaç duyar (" Tessar " ticari adı , "dört" anlamına gelen Yunanca tesseradan türemiştir ). En geniş aralıklı yakınlaştırmalarda genellikle on beş veya daha fazlası bulunur. Farklı optik ortamlar (hava, cam, plastik) arasındaki birçok arayüzün her birindeki ışığın yansıması , özellikle lensin doğrudan bir ışık kaynağıyla aydınlatıldığı yerlerde, özellikle yakınlaştırma lensleri olmak üzere, ilk lenslerin kontrastını ve renk doygunluğunu ciddi şekilde bozmuştur . Yıllar önce optik kaplamaların tanıtımı ve yıllar içinde kaplama teknolojisindeki ilerlemeler, büyük gelişmelerle sonuçlandı ve modern yüksek kaliteli zoom lensler, pek çok öğeye sahip zoom lensleri lenslerden daha az ışık iletmesine rağmen, oldukça kabul edilebilir kontrastlı görüntüler verir. daha az elemanla yapılmıştır (diyafram açıklığı, odak uzaklığı ve kaplamalar gibi diğer tüm faktörler eşittir). [16]

Lens yuvaları​

Birçok tek lensli refleks kamera ve bazı telemetre kameralarında çıkarılabilir lensler bulunur. Birkaç başka tür de, özellikle Mamiya TLR kameralar ve SLR, orta format kameralar (RZ67, RB67, 645-1000s) Bronica, Hasselblad ve Fuji gibi orta format ekipman üreten diğer şirketler, lensler ve aynasız değiştirilebilir lensli kameralar . Lensler , mekanik bağlantılar ve ayrıca lens ile kamera gövdesi arasındaki elektrik kontakları içeren bir lens yuvası kullanılarak kameraya bağlanır .

Lens yuvası tasarımı, kameralar ve lensler arasındaki uyumluluk için önemli bir konudur. Lens yuvaları için evrensel bir standart yoktur ve her büyük kamera üreticisi tipik olarak, diğer üreticilerle uyumlu olmayan kendi tescilli tasarımını kullanır. [17] Telemetreler için Leica M39 lens yuvası , ilk SLR'ler için M42 lens yuvası ve Pentax K yuvası gibi birkaç eski manuel odak lens yuvası tasarımı birden fazla markada bulunur, ancak bu günümüzde yaygın değildir. DSLR'ler için Olympus / Kodak Four Thirds System mount gibi birkaç montaj tasarımı da diğer üreticilere lisanslanmıştır. [18] Çoğu geniş formatlı fotoğraf makinesi, genellikle bir lens tahtasına veya ön standarda monte edilen değiştirilebilir lensler de alır.


Bugün piyasada bulunan en yaygın değiştirilebilir lens yuvaları arasında Canon EF , EF-S ve EF-M otofokus lens yuvaları, Nikon F manuel ve otofokus yuvaları, Olympus / Kodak Four Thirds ve Olympus / Panasonic Micro Four Thirds dijital yalnızca bulunmaktadır. yuvalar, Pentax K yuvası ve otomatik odaklama çeşitleri, Sony Alpha yuvası ( Minolta yuvasından türetilmiştir ) ve Sony E yalnızca dijital yuva.

Lens türleri​

"Yakın çekim" veya makro​

Makro veya "yakın çekim" fotoğrafçılıkta kullanılan bir makro lens ( yakın çekim kompozisyon terimiyle karıştırılmamalıdır ), odak düzleminde (yani film veya dijital sensör) dörtte biri olan bir görüntü üreten herhangi bir lenstir. gerçek boyutta (1: 4) görüntülenen konuyla aynı boyutta (1: 1). Bir makro lensi tanımlamak için resmi bir standart yoktur, genellikle bir sabit lens , ancak 1: 1 oranı tipik olarak "gerçek" makro olarak kabul edilir. Gerçek boyuttan büyüğe doğru büyütme "Mikro" fotoğrafçılık (2: 1, 3: 1 vb.) Olarak adlandırılır. Bu konfigürasyon genellikle çok küçük nesneleri yakından görüntülemek için kullanılır . Bir makro lens, herhangi bir odak uzunluğunda olabilir, gerçek odak uzunluğu, büyütme, gerekli oran, konuya erişim ve aydınlatma hususları dikkate alınarak pratik kullanımı ile belirlenir. Yakın çekim için optik olarak düzeltilmiş özel bir mercek olabilir veya çok yakın fotoğrafçılık için odak düzlemini "ileri" getirmek için herhangi bir mercek modifiye edilebilir (adaptörler veya ara parçalarla birlikte "uzatma tüpleri" olarak da bilinir). Kamera ile konu arasındaki mesafeye ve diyaframa bağlı olarak, alan derinliği çok dar olabilir ve odaklanılacak alanın doğrusal derinliğini sınırlayabilir. Lensler genellikle daha fazla alan derinliği sağlamak için durdurulur.

Yakınlaştır​

Yakınlaştırma mercekleri olarak adlandırılan bazı mercekler, tipik olarak namlu döndürülerek veya bir elektrik motorunu çalıştıran bir düğmeye basılarak, dahili elemanlar hareket ettirildikçe değişen bir odak uzunluğuna sahiptir . Genellikle, lens normalden orta telefotoya kadar orta geniş açıdan zum yapabilir; veya normalden aşırı telefotoya. Yakınlaştırma aralığı, üretim kısıtlamalarıyla sınırlıdır; Aşırı geniş açılıdan aşırı telefotoya zum yapacak geniş maksimum diyafram açıklığına sahip ideal bir lens elde edilemez. Zoom lensler, her türden küçük formatlı kameralar için yaygın olarak kullanılır: sabit veya değiştirilebilir lenslere sahip sabit ve sinema kameraları. Daha büyük film boyutları için toplu ve fiyat kullanımlarını sınırlar. Motorlu yakınlaştırma lensleri ayrıca odak, iris ve diğer işlevlere motorlu olarak sahip olabilir.

Özel amaç​

Kamera gövdesine göre maksimum eğim derecesine ayarlanmış bir eğme / kaydırma merceği.

• Apochromat (apo) lensler, renk sapmaları için düzeltme eklediler .
• Proses lensleri , geometri sapmaları ( iğne yastığı distorsiyonu , namlu distorsiyonu ) için aşırı düzeltmeye sahiptir ve genellikle belirli bir mesafede ve küçük açıklıkta kullanım için tasarlanmıştır.
• Büyütücü lensler, kameralar yerine fotoğrafik büyütücülerle (özel projektörler) kullanılmak üzere yapılmıştır .
• Hava fotoğrafçılığı için lensler .
• Kaydırmalı lens , perspektif bozulmasını düzeltmek veya abartmak için lensin sensör düzleminin filmine göre kaldırılmasına veya alçaltılmasına olanak tanır.
• Balık gözü lensler : 180 derece veya daha fazla görüş açısına sahip, çok belirgin (ve amaçlanan) distorsiyonlu aşırı geniş açılı lensler.
• Stereoskopik lensler , uygun bir izleyici ile görüntülendiğinde 3 boyutlu bir etki veren fotoğraf çiftleri üretmek için.
• Yumuşak , ancak odak dışı olmayan bir görüntü veren ve portre ve moda fotoğrafçıları arasında popüler olan kusur giderme etkisine sahip yumuşak odaklı lensler.
• Kızılötesi lensler
• Ultraviyole lensler
• Döner lensler , benzersiz perspektifler ve kamera açıları sağlamak için bir kamera gövdesine takılıyken dönerler.
• Shift lensler ve tilt / shift lensler (toplu bakış açısı kontrolü lensler ) özel kontrolüne izin perspektifi üzerinde SLR taklit ederek kameraların görüş kamerası hareketleri .

Fotoğraf kamera lenslerinin tarihçesi ve teknik gelişimi​

Lens tasarımları​

Bazı önemli fotografik optik lens tasarımları şunlardır:

• Angenieux retrofocus
• Cooke üçlüsü
• Çift Gauss
• Goerz Dagor
• Leitz Elmar
• Hızlı Doğrusal
• Zeiss Sonnar
• Zeiss Düzlemsel
• Zeiss Tessar

Katlanabilir Leica telemetre lensi

Ayrıca bakınız​

• Optik yüzeylerin buğulanma önleyici işlemi
• Geniş formatlı lens
• Lens (optik)
• Lens siperliği
• Objektif kapağı
• SLR ve DSLR kameralar için lensler
• Teleobjektif dönüştürücü
• Teleside dönüştürücü
• William Taylor (mucit)
• Optik tren

Referanslar​

1. ^ Nesne uzaktaysa, ışık ışınlarının mercek düzlemine dik geleceği ve böylece odak noktasında birleşeceği varsayılabilir.
2. ^ "PhotoNotes.org Dictionary - Floating element" . photonotes.org. 2014-08-10 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 2014-10-25 .
3. ^ "Ultraviyole Kuvars Lensler" . Evren Kogaku . Erişim tarihi: 2007-11-05 .
4. ^ "Teknik Oda - Florit / UD / Süper UD cam Lensler" . Canon . Arşivlenmiş orijinal 2009-05-30 tarihinde . Erişim tarihi: 2007-11-05 .
5. ^ "Lensler: Florit, asferik ve UD lensler" . Canon Profesyonel Ağı . Erişim tarihi: 2008-10-04 .
6. ^ Gottermeier, Klaus. "The Macrolens Collection Database" . Erişim tarihi: 2007-11-05 .
7. ^ Cavina, Marco (25 Ağustos 2006). "Fuori banda: gli obiettivi için fotografia multispettrale della Asahi Optical Co" (PDF) (İtalyanca) . Erişim tarihi: 2007-11-05 . Rank Taylor Hobson IRTAL II 100mm f / 1.0, Germanyumdan yapılmış lenslerle 2000 nm'lik IR spektral aralığında geri kazanım için belirli bir hedef örneği, bu dalga boylarını son derece yüksek ancak görünür ışığa tamamen opak şeffaftır. ... 50'lerde Kuzeydoğu ABD'deki eyaletleri demir göktaşları çarpıyor; Sert kristal çekirdeklerin, genellikle Peridot veya olivin'in istediğimizi söylediği şey pallasiti veya güzel Aeroliti metaliydi (yeşil olması gereken nesosilicato demir bivalent ve nesosilicato magnezyum ile izomorfik bir karışım, aslında, demir) Fayalit adı verilen ilk bileşende, matris demirinden ödünç alınmıştır), ancak bu göktaşlarının istisnası, en iyi cam Optik olarak kristal çekirdeklerinin tamamen şeffaf ve safsızlıktan arındırılmış olmasıydı; Bay .. Wollensak bu tuhaf anormalliğin farkındaydı ve sanırım bu "cam" dan hemen yararlanmayı düşünüyorum. Başarmak: Bu anormal pallasiti'den büyük miktarda satın almak, kristalin malzemeyi çıkarmak ve test etmek Şeffaf; Hemen amorf kuvars olduğunu ve Dünya'nın doğal kristal malzemesinin (polarizasyon, birifrangenza, vb.) Olumsuz özelliklerinden yoksun olduğunu fark etti. ; Araştırmalar spektrofotometri Evidenziarono, kuvars uzaylının ultraviyole derinliğinde, geleneksel optik camın sağladığı 320 nm eşiğinin çok ötesinde güzel frekanslar gönderdiğini ve 200 nm'nin kader eşiğine kısmi şeffaflık sağladığını söylüyor![ kalıcı ölü bağlantı ]
8. ^ "Lens Kırınımını Anlamak" . luminous-landscape.com. 2014-10-25 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 2014-10-25 .
9. ^ Driggers, Ronald G. (2003). Optik Mühendisliği Ansiklopedisi: Pho-Z, sayfalar 2049-3050 . CRC Basın. ISBN 978-0-8247-4252-2. Erişim tarihi: 18 Haziran 2020 .
10. ^ "Canon EF 20-35mm f / 3.5 ~ 4.5 USM - İndeks Sayfası" . mir.com.my . Erişim tarihi: 2014-10-25 .
11. ^ Ray, SF (2002). Uygulamalı Fotoğraf Optikleri: Fotoğraf, Film, Video, Elektronik ve Dijital Görüntüleme için Lensler ve Optik Sistemler . Odak. s. 294. ISBN 9780240515403. Erişim tarihi: 2014-12-12 .
12. ^ "Değişken Sonuçlar: Dünyanın en hızlı lensi: Zeiss 50mm f / 0.7" . web.archive.org. Arşivlenmiş orijinal 9 Mart 2009 tarihinde . Erişim tarihi: 2014-12-12 .
13. ^ Guy, 2012, s 43.
14. ^ "Hollywood, NASA ve çip endüstrisi Carl Zeiss'e güveniyor" . zeiss.com . Erişim tarihi: 2014-12-12 .
15. ^ "Dr. J. Kämmerer« Kamera lenslerinin kalitesinin iyileştirilmesi ne zaman tavsiye edilir? " Optik ve Fotoğrafçılık Sempozyumu sırasında verilen bir dersten alıntı, Les Baux, 1979 " (PDF) . 2003-06-24 tarihinde orjinalinden (PDF) arşivlendi . Erişim tarihi: 2012-10-27 .
16. ^ Suess, BJ (2003). Siyah Beyaz Fotoğrafçılıkta Ustalaşma: Kameradan Karanlık Odaya . Allworth Basın. ISBN 9781581153064. Erişim tarihi: 2014-10-25 .
17. ^ Guy 2012, sayfa 53
18. ^ Guy 2012, sayfa 266

Kaynaklar​

• Kingslake Rudolf (1989). Fotoğrafik Merceğin Tarihçesi . Boston: Akademik Basın. ISBN 978-0-12-408640-1.
• Guy, NK (2012). Lens: Yaratıcı Fotoğrafçı için Pratik Bir Kılavuz . Rocky Nook. ISBN 978-1-933952-97-0.

Dış bağlantılar​

• Photo.net Lens Eğitimi
• optik cam