“Hüsnükuruntu”

“Hüsnükuruntu”

TRT’nin meşhur “Kuruntu Ailesi” dizisini ve rahmetli Gazanfer Özcan’ın canlandırdığı aile reisi “Hüsnü Kuruntu” karakterini hatırlayanlar? Eğer bir 80’ler çocuğuysanız, sadece bu dizi yüzünden “hüsnükuruntu”nun anlamını yanlış öğrenmiş olabilirsiniz. ⁣
⁣
Hüsnü Kuruntu her şeyden işkillenen, endişelenen, kısaca “kuruntulu” bir karakterdi. Bu sebeple, “hüsnükuruntu”nun işkilli insanlar için sıfat olarak kullanıldığına şahit olmuşsunuzdur…⁣
⁣
Halbuki “hüsnükuruntu” bir sıfat değil; melez bir birleşik isim. Esası “Hüsn-i kuruntu”. ⁣
⁣
“Hüsn” kelimesi Arapçada “güzellik” anlamına geliyor. “Güzel” anlamındaki “Hasan”, onun küçültülmüşü “Hüseyin”, en güzel olan “Ahsen”, güzellik yapmayı, yapılan güzelliği anlatan “İhsan”, “güzelleme” anlamındaki “Tahsin” ve “ihsan edilmiş” Muhsin ile kökteş bir kelime…⁣
⁣
“Kuruntu” ise Türkçe “kur-” kökünden gelmiş. “Tak-” kökünden türeyen “takıntı” kelimesinde olduğu gibi huy edinilmiş, kafada sürekli olarak kurulan şeyleri, endişelenmeyi anlatıyor. ⁣
⁣
“Hüsn-i kuruntu” dediğimizde “güzel kuruntu” demiş oluyor ve “bir şeyi safça iyiye, kendi iyiliğine yorma” durumunu kastetmiş oluyoruz; bir nevi “olumlu işkillenme”! ⁣
⁣
Mesela size alenen kötü davranan biri hakkında “kesin beni sevdiğinden yapıyor” diye düşünmek, bir “hüsnükuruntu” örneği olabilir? Ya sizin hüsnükuruntu örnekleriniz neler?⁣
⁣
Hüsnü Bey’den alınacak ders: Bazen bir dizi karakteri bile, bir kelimenin ayağını -yani anlamını- kaydırabilir!

boşa endişe ya da evham gibi bişi..