Fototerapi, kendimizi iyileştirmek adına fotoğrafların kullanımı olarak ifade edilmektedir.
Fototerapi, 1970’lerin sonunda bazı bilim insanları tarafından danışanlar ile terapistlerin fotoğraf kullanım tekniklerinin tanımlanmasında kullanılmıştır.
Jo Spence İngiliz fotoğrafçı, yazar, kültür çalışanı ve fotoğraf terapisttir. 1980’lerin başında Fototerapi, Spence için kanser tedavisi süresince keşfettiği, geliştirdiği, uyguladığı bir alan olmuştur. Kanserin neden olduğu duygusal krizlerini tedavi etmek için fototerapiyi kullanmıştır.
Jo Spence’in hayatı ve fototerapiye olan katkısı için aşağıya site linki ve makaleyi iletiyor olacağım.
Jo Spence ve Rosy Martin, fotoğrafların neden terapide önemli olduğunu ve devam eden bir terapinin dinamiğini zenginleştirdiklerini açıklamaktadır. Bunlar:
1- Fotoğraflar gerçek değildir ve gerçeği anlatmaz fakat kendine özgü seçimleri, yapıları, dondurulmuş anları vardır. Zamanı düzenlerler hatta onlara anlamlar yükleriz. Hala birçok insan, fotoğrafın gerçeği ifade etmedeki gücüne inanır. Bu çelişki ve gerilim tedavi süreci için çok zengindir.
2- Fotoğraflar bir kayıt gibi davranır, ruhsal gerçekliği görünür kılar. Bilinçdışına geri giden ve uzun süre atıl kalan bazı şeylerin gerçek bir işareti gibi davranır.
3- Fotoğraflar bize nesnelliğin olabilirliğini ve tüm bu öznelliğin içinde bütünün içinden bireyin ayrı bir parçasını gösterirler. Her ne kadar fotoğraf nesnelleştirse de fotoğraflar, diğer gerçekliğe karşı geçici nesneler gibi davranırlar.
4- Fotoğraflar, sembollerin ve görüntülerin doğrudan kullanılmasıyla bilinçdışı ile filtresiz bir iletişim sağlayabilir. 5- Fototerapi bir dinamik içindeki farklı pozisyonları keşfetmek için bize fırsat vermesinin yanı sıra öznelliğimizin alt kişilikleri ya da farklı parçalarını görünebilir kılar. 6- Fotoğraf, diğer terapötik uygulamalarda da kullanılabilir. 7- Fotoğraflar, bastırılan ve/veya engellenen bilginin ne olduğunu onaylamada ve bilgiyi serbest bırakmada bize yardım eder. 8- Fotoğraflar, işaretlerin zaferi, bir entegrasyon kutlaması ve sorunun ya da örüntünün başarılı bir keşfi olabilir.
Jo Spence, yaşamı boyunca fotoğrafı farklı biçimlerde kullanmıştır. Bunların başında da ‘Fototerapi’ olarak tanımladığı fotoğraflar akla gelmektedir. Dünyanın birçok yerinde de ‘Fototerapi’ ile ilgili araştırmalar ve çalışmalar yürütülmektedir.
.Alıntıdır.
renklibidunya. com
Fototerapi, 1970’lerin sonunda bazı bilim insanları tarafından danışanlar ile terapistlerin fotoğraf kullanım tekniklerinin tanımlanmasında kullanılmıştır.
Jo Spence İngiliz fotoğrafçı, yazar, kültür çalışanı ve fotoğraf terapisttir. 1980’lerin başında Fototerapi, Spence için kanser tedavisi süresince keşfettiği, geliştirdiği, uyguladığı bir alan olmuştur. Kanserin neden olduğu duygusal krizlerini tedavi etmek için fototerapiyi kullanmıştır.
Jo Spence’in hayatı ve fototerapiye olan katkısı için aşağıya site linki ve makaleyi iletiyor olacağım.
Jo Spence ve Rosy Martin, fotoğrafların neden terapide önemli olduğunu ve devam eden bir terapinin dinamiğini zenginleştirdiklerini açıklamaktadır. Bunlar:
1- Fotoğraflar gerçek değildir ve gerçeği anlatmaz fakat kendine özgü seçimleri, yapıları, dondurulmuş anları vardır. Zamanı düzenlerler hatta onlara anlamlar yükleriz. Hala birçok insan, fotoğrafın gerçeği ifade etmedeki gücüne inanır. Bu çelişki ve gerilim tedavi süreci için çok zengindir.
2- Fotoğraflar bir kayıt gibi davranır, ruhsal gerçekliği görünür kılar. Bilinçdışına geri giden ve uzun süre atıl kalan bazı şeylerin gerçek bir işareti gibi davranır.
3- Fotoğraflar bize nesnelliğin olabilirliğini ve tüm bu öznelliğin içinde bütünün içinden bireyin ayrı bir parçasını gösterirler. Her ne kadar fotoğraf nesnelleştirse de fotoğraflar, diğer gerçekliğe karşı geçici nesneler gibi davranırlar.
4- Fotoğraflar, sembollerin ve görüntülerin doğrudan kullanılmasıyla bilinçdışı ile filtresiz bir iletişim sağlayabilir. 5- Fototerapi bir dinamik içindeki farklı pozisyonları keşfetmek için bize fırsat vermesinin yanı sıra öznelliğimizin alt kişilikleri ya da farklı parçalarını görünebilir kılar. 6- Fotoğraf, diğer terapötik uygulamalarda da kullanılabilir. 7- Fotoğraflar, bastırılan ve/veya engellenen bilginin ne olduğunu onaylamada ve bilgiyi serbest bırakmada bize yardım eder. 8- Fotoğraflar, işaretlerin zaferi, bir entegrasyon kutlaması ve sorunun ya da örüntünün başarılı bir keşfi olabilir.
Jo Spence, yaşamı boyunca fotoğrafı farklı biçimlerde kullanmıştır. Bunların başında da ‘Fototerapi’ olarak tanımladığı fotoğraflar akla gelmektedir. Dünyanın birçok yerinde de ‘Fototerapi’ ile ilgili araştırmalar ve çalışmalar yürütülmektedir.
.Alıntıdır.
renklibidunya. com