Dünyanın En Güzel Dedesinin Sırtında En Güzel Torunlar
Dünyanın En Güzel Dedesinin Sırtında En Güzel Torunlar
Peygamber Efendimiz (s.a.v) torunları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin'i (r.a) nasıl severdi? Namaz kılarken Efendimiz (s.a.v) sırtına çıkan torunlarına nasıl davranırdı?
Ebu Bekre (r.a) şöyle buyurur:
“Allah Rasulü (s.a.v) insanlara namaz kıldırıyorlardı. Hasan bin Ali de, secdeye vardıklarında sıçrayıp Efendimiz’in sırtına çıkıyordu. Hasan (r.a) bunu defalarca yaptı. Ashab-ı kiram, Efendimiz’e:
«‒Vallahi siz, hiç kimseye yaptığınızı görmediğimiz bir şeyi buna yapıyorsunuz!» dediler.
Rasulullah (s.a.v):
«‒Benim bu oğlum seyyiddir. Allah Teala onunla Müslümanlardan iki grubun arasını ıslah eyleyecek!» buyurdular.”
Ravı Hasan Basrı Hazretleri şöyle buyurur:
“Vallahi, vallahi Hasan (r.a) başa geçtikten sonra, onun hilafeti devrinde bir şişe bile kan akıtılmadı.” (Ahmed, V, 44)
Abdullah ibn-i Şeddad (r.a) babasından şöyle nakleder:
“Rasulullah (s.a.v) Akşam ve Yatsı’nın birinde yanımıza geldiler. Hasan veya Hüseyin’den birini taşıyorlardı. Allah Rasulü (s.a.v) öne geçip çocuğu yere bıraktılar. Sonra tekbir getirip namaza durdular. Sonra namaz esnasında uzunca bir secde yaptılar. Secde çok uzadığı için başımı kaldırıp baktım. Bir de ne göreyim, Rasulullah (s.a.v) secdedeyken çocuk sırtına binmiş! Hemen secdeme geri döndüm. Rasulullah (s.a.v) namazı bitirince insanlar:
«–Ey Allah’ın Rasulü! Namaz esnasında öyle uzun bir secde yaptınız ki, bir şey oldu veya Siz’e vahiy geliyor zannettik!» dediler.
Efendimiz (s.a.v):
«–Bunlardan hiçbiri olmadı. Lakin oğlum sırtıma bindi. Ben, acele edip hevesi geçmeden sırtımdan indirmeyi uygun görmedim (kendisi ininceye kadar bekledim)» buyurdular.” (Nesaı, İftitah, 82, no: 1139)
Dünyanın En Güzel Dedesinin Sırtında En Güzel Torunlar
Peygamber Efendimiz (s.a.v) torunları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin'i (r.a) nasıl severdi? Namaz kılarken Efendimiz (s.a.v) sırtına çıkan torunlarına nasıl davranırdı?
Ebu Bekre (r.a) şöyle buyurur:
“Allah Rasulü (s.a.v) insanlara namaz kıldırıyorlardı. Hasan bin Ali de, secdeye vardıklarında sıçrayıp Efendimiz’in sırtına çıkıyordu. Hasan (r.a) bunu defalarca yaptı. Ashab-ı kiram, Efendimiz’e:
«‒Vallahi siz, hiç kimseye yaptığınızı görmediğimiz bir şeyi buna yapıyorsunuz!» dediler.
Rasulullah (s.a.v):
«‒Benim bu oğlum seyyiddir. Allah Teala onunla Müslümanlardan iki grubun arasını ıslah eyleyecek!» buyurdular.”
Ravı Hasan Basrı Hazretleri şöyle buyurur:
“Vallahi, vallahi Hasan (r.a) başa geçtikten sonra, onun hilafeti devrinde bir şişe bile kan akıtılmadı.” (Ahmed, V, 44)
Abdullah ibn-i Şeddad (r.a) babasından şöyle nakleder:
“Rasulullah (s.a.v) Akşam ve Yatsı’nın birinde yanımıza geldiler. Hasan veya Hüseyin’den birini taşıyorlardı. Allah Rasulü (s.a.v) öne geçip çocuğu yere bıraktılar. Sonra tekbir getirip namaza durdular. Sonra namaz esnasında uzunca bir secde yaptılar. Secde çok uzadığı için başımı kaldırıp baktım. Bir de ne göreyim, Rasulullah (s.a.v) secdedeyken çocuk sırtına binmiş! Hemen secdeme geri döndüm. Rasulullah (s.a.v) namazı bitirince insanlar:
«–Ey Allah’ın Rasulü! Namaz esnasında öyle uzun bir secde yaptınız ki, bir şey oldu veya Siz’e vahiy geliyor zannettik!» dediler.
Efendimiz (s.a.v):
«–Bunlardan hiçbiri olmadı. Lakin oğlum sırtıma bindi. Ben, acele edip hevesi geçmeden sırtımdan indirmeyi uygun görmedim (kendisi ininceye kadar bekledim)» buyurdular.” (Nesaı, İftitah, 82, no: 1139)
